Foto: Hoffelijkheid
In onze langlopende serie, "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode-industrie over hoe ze inbraken en succes vonden.
Een van de meest gerenommeerde schoonheidsprofessionals in de branche van vandaag, Hung Vanngo is een perfect voorbeeld van een visagist met zowel een indrukwekkend mode-cv (zijn werk is verschenen op meer dan 500 tijdschriftomslagen), en even geprezen rode loper werk (A-lijst beroemdheden schreeuwen om te boeken hem). Hij heeft nauwe relaties opgebouwd met collega-legendes in het bedrijf - denk aan supermodellen zoals Helena Christensen en haarstylisten houden van Harry Joshua - evenals buzzy up en comers (Kaia Gerber, Kendall Jenner) en jong Hollywood (Selena Gomez, Ashley Benson).
Vanngo's esthetiek is er een die het gedurfde omarmt, maar nooit ten koste gaat van de natuurlijke kenmerken van zijn klanten; hij zal ervoor zorgen dat de huid er op zijn best uitziet, laat sproeten af en toe doorschijnen en wordt nooit betrapt op het doen van een 'Instagram-wenkbrauw'. Toch vertaalt zijn werk zich goed op het podium. Vanngo heeft al vroeg in zijn leven met uitdagingen te maken gehad en gaat veranderingen in zijn professionele carrière niet uit de weg. Hij leunt op nieuwe technologie en leert van jongere generaties make-upartiesten, waarbij hij sociale media gebruikt om zijn ambacht aan te scherpen en te delen. Misschien heeft hij daarom meer dan 375.000 fans verzameld
op Instagram, allemaal in de hoop een glimp op te vangen van zijn mooie make-up - en ook van zijn persoonlijkheid, die hij niet schuwt om door te laten schijnen. Hij liet ons dat alles en meer weten in de onderstaande Q&A.Vertel me over je achtergrond en hoe je jeugd was. Altijd al interesse gehad in make-up?
Ik ben geboren in Vietnam, en toen ik een jaar of zes was, verlieten we Vietnam en woonden we drie jaar in een vluchtelingenkamp in Thailand. Ik kwam naar Canada toen ik ongeveer acht jaar oud was, en ik groeide op en ging naar school in Calgary. Toen ik jonger was, schilderde ik altijd gezichten; Vroeger schilderde ik voornamelijk in zwart-wit, meestal alleen gezichten. Toen ik op de middelbare school zat, was ik gefascineerd door mode, maar ik wist niet dat ik visagist wilde worden - ik dacht dat ik kapper wilde worden. Ik hield er altijd van om haar aan te raken en ermee te spelen. Maar in Calgary had ik nooit gedacht [ik zou carrière kunnen maken als] visagist. Ik wist dat je kapper in een salon kon zijn. Je zou make-up aan een loket kunnen verkopen, maar zelfs dat is niet echt populair.
Maar je werd altijd aangetrokken door de wereld van schoonheid?
Ik heb gewoon altijd van beauty en mode gehouden. Ik was altijd al gefascineerd door supermodellen: Helena, Linda, Christy. Maar ik was op zoek naar kappers, en daar was mijn familie niet blij mee. Ze steunen me, maar mijn oudere broer is dokter geworden en nu is hij professor aan een universiteit. Dus ze zagen het als een patroon, dat ik als mijn broer moest zijn. Ze waren niet enthousiast; in Vietnam is make-up en haar echt een vrouwelijk beroep. Ze dachten er niet aan dat jongens die dingen deden.
Dus hoe ben je begonnen met werken in het veld?
Mijn broer is altijd mijn grootste supporter geweest. Er is een schoonheidsschool in Canada, Marvel College genaamd, en hij en ik hebben onze studieleningen en alles zelf bedacht; drie dagen nadat ik mijn middelbare school had afgerond, begon ik met een kappersopleiding. Zelfs toen ik jong was, was ik altijd erg gefocust. Ik denk dat het komt omdat we een moeilijk leven hadden gehad en elke kans echt waardeerden.
Dus hoe kwam je erop terecht om make-up te doen in plaats van haar?
Ik heb mijn kappersopleiding niet afgemaakt omdat ze me vroegen om mee te doen aan een wedstrijd, maar de leraar gaf me een foto van wat ik ervoor moest doen; ze vertelde me om de look opnieuw te creëren. Veel ruimte voor creativiteit was er niet, ik voelde me in een hokje gestopt en vond dat gewoon niet leuk. Ik kreeg een baan in een kapsalon in Calgary en ze hadden een make-upstation. Ik speelde de hele tijd met make-up en werd er steeds verliefder op. Het was een geschenk dat ik haar kon stylen, maar ik heb er nooit echt van gehouden. Mijn hart begon naar make-up te neigen. Ik begon mee te doen aan haar- en make-upwedstrijden en in de weekenden begon ik contact te zoeken met lokale bureaus en fotoshoots te doen. Ik had een vriend die mijn agent werd en ik begon tijd buiten de salon te boeken omdat ik echt van de freelance shoots hield. [Mijn agent] stelde voor om naar Toronto te verhuizen, het modecentrum in Canada. Ik gaf het hele salongedoe op en stopte met knippen.
En wanneer ben je in de VS aangekomen?
Ik kwam de hele tijd naar New York om make-up te kopen of inspiratie op te doen en gewoon de energie te voelen. In 2006 verhuisde ik naar New York, waar ik eigenlijk helemaal opnieuw begon. Ik sta altijd open voor verandering en ik geloof dat elke keer dat je naar een nieuwe plek verhuist, het een nieuwe start is. Je kunt niet verwachten dat alleen omdat je een stermake-upartiest was, het hetzelfde zal zijn. Ik tekende bij een klein bureau in New York en toen ik verhuisde, besloot ik dat ik helemaal geen haar zou doen, alleen make-up. Tot voor kort zou ik mensen niet vertellen over mijn verleden met haar. Ik wilde dat mensen me serieus namen als visagist en ik wil dat haarstylisten met wie ik werk zich veilig voelen. Een van mijn beste vrienden is [haarstylist] Harry Joshua; we werken de hele tijd samen, maar de eerste paar jaar dat we dat deden, wist hij niets [over mijn achtergrond als haarstylist], maar hij hield van mijn creatieve inbreng. Daarom werkten we zo goed samen.
Wat was je eerste grote doorbraak als visagist?
De grootste redactie die ik in het begin had, was voor Winkel enz tijdschrift. Amy Keller [nu hoofdredacteur van Gezondheid van vrouwen] was de eerste die mij boekte. Toen was er een shoot voor Numéro Tokio met Helena Christensen die mijn werk had gezien; dat was een grote doorbraak in New York. Het was de eerste keer dat ik met een legende werkte en toen ontmoette ik Harry Josh. Helena vond het heel leuk wat ik deed, en de week daarop vroeg ze me om drie verschillende covers. Harry kon ook zien dat ik capabel was, dus tussen hen zouden ze me bij verschillende mensen aanbevelen. Helena was aan het fotograferen ID kaart tijdschriftomslag in Londen met Eva Herzigova en Claudia Schiffer, en daar heeft ze mij om gevraagd. Die hoes - alle drie naakt, zwart en wit - bleek geweldig. De fotograaf boekte me voor twee andere covers voor ID kaart, en die hebben me echt verheven tot mensen in de mode.
Wat denk je dat mensen in het begin op die hoezen heeft gewezen?
Het punt is dat er bijna geen make-up was. Nieuwe make-upartiesten hebben de neiging zichzelf te bewijzen door een hoop make-up te gebruiken. Maar er is vertrouwen voor nodig om te zeggen: "Ze zijn zo mooi, we kunnen bijna geen make-up doen." En vanaf daar begonnen mensen me op te merken en me meer te boeken. Ik begon in hoofdartikelen en mode, echt geen beroemdheid. Toen begon ik met De Muur Groep, en het bureau stelde voor dat ik wat [rode loper-make-up] zou proberen.
Ik ben een ambitieus persoon en ik zag dat tijdschriften beroemdheden begonnen te gebruiken voor hun covers. Dus daar stond ik voor open. De eerste beroemdheid waar ik mee werkte in New York was Camilla Belle. Ze was op zoek naar een visagist voor een BCBG show tijdens de modeweek. Ze zag er echt geweldig uit, ze was erg blij en boekte me daarna nog een paar keer. Toen was het de Met Gala. Ik deed een heel donkere lip op Camilla, en in die tijd zouden niet veel mensen dat op een rode loper doen. Ze waagde een kans, en daar kregen we zoveel beautypers van. Toen begonnen beroemdheden me wat meer op te merken. Ik werk net zo graag met beroemdheden als in de mode.
Je hebt zo'n solide balans tussen rode loper en redactioneel werk. Hoe houd je dat vol en zorg je ervoor dat je doet wat je wilt doen?
Zelfs vanaf het begin van mijn carrière heb ik het altijd leuk gevonden om mijn eigen beslissingen te nemen, want aan het eind van de dag ben ik degene die slaapt met de beslissingen. Mijn bureau respecteert dat, en het is een teamprestatie.
Natuurlijk hou ik van beroemdheden, ze waren geweldig voor mij, maar ik wil niet opgesloten zitten in één ding. Ik ben begonnen met mode, en dat is mijn grootste liefde.
Naar wie kijk je voor inspiratie? Naar wie keek je toen je voor het eerst begon?
Ik keek altijd naar de mensen die voor mij kwamen, zoals Pat McGrath en Tom Pecheux, en nu heb ik ze allemaal ontmoet, en het is een beetje surrealistisch. Tegenwoordig merk ik dat ik door iedereen geïnspireerd word, zelfs de jonge make-upartiesten die net beginnen. Op Instagram, Ik zal screenshots maken als ik een lip of een oog zie dat echt geweldig is. Vroeger werden we geïnspireerd door mensen die ons voorgingen, omdat ze de kans kregen om hun werk in tijdschriften te laten zien. Maar je kunt het werk van zoveel mensen zien op sociale media.
Heb je een bepaalde social media strategie?
Ik denk er niet teveel over na. Ik denk dat je jezelf moet zijn. Ik weet dat sommige mensen zichzelf dwingen om sociale media te gebruiken, maar je moet posten waar je je goed bij voelt. Als ik zin heb om een stukje pizza te posten, dan doe ik dat. Ik hoef geen filter op te zetten. Mensen weten wanneer je je Instagram zo beheert. Ik heb van Selena [Gomez] geleerd dat ze zichzelf zal zijn. Ze heeft een video gepost waarin ze een hamburger eet.
Dus het klinkt alsof sociale media je carrière zeker hebben geholpen?
O, honderd procent. We hebben boekingen vanuit alle landen; Ik heb daar geen covers gedaan, maar ze kennen me van Instagram. We hebben actrices uit Bollywood en de Filippijnen die me om projecten vragen, en ongetwijfeld volgden ze me op Instagram. En cosmeticamerken herkennen je werk, ze weten allemaal wie je bent. Vroeger moesten ze in een tijdschrift kijken of met agenten praten. Nu kunnen ze uw werk en persoonlijkheid zien en hoe u op uw sociale media geportretteerd wilt worden. Weet ik er is veel hitte gaande over sociale media, maar ik vind het een groot goed.
Welk advies heb je voor aspirant-make-upartiesten?
Hard werken. Ik geloof helemaal niet in luiheid. Ik heb met heel veel mensen in het vak gewerkt die zeer succesvolle actrices, modellen, fotografen zijn, en ik heb nog geen succesvolle persoon ontmoet die lui is. Ik vind het ook belangrijk om echt open-minded te zijn, open te staan voor het nieuwe, open te staan voor verandering.
Wat is jouw nummer één make-uptip?
Je hebt het vaak gehoord, maar ik geloof dat minder meer is. Er is niets mooiers dan een simpele, mooie huid, een beetje voering of een mooi vleugje kleur. Kijk niet naar hoe mensen make-up doen op Instagram en denken dat je het zo moet doen. Markeerstift hoeft in het echt niet te knallen. Op Instagram zijn er veel verschillende artiesten; jij kiest voor welke esthetiek je gaat. Veel mensen houden van een dikke, opgeschilderde wenkbrauw, en daar houd ik niet van. Je ziet het niet op mijn Instagram. Ik houd de wenkbrauw altijd heel natuurlijk en zacht omdat dat mijn esthetiek is.
Dit interview is voor de duidelijkheid bewerkt.
Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang elke dag het laatste nieuws uit de branche in uw inbox.