Kledingarbeiders in Bangladesh. Foto: Allison Joyce/Getty Images
Als het erom gaat de mode-industrie ethischer te maken, kan een gebrek aan transparantie een enorm obstakel zijn. Elke keer dat er nieuwe berichten in het nieuws komen over milieumisbruik of kinderarbeid van een bepaald merk, is dat gemakkelijk voor iedereen, van consumenten tot merk-CEO's om verantwoordelijkheid te ontlopen omdat ze "gewoon niet wisten" wat er aan de hand was Aan. En hoewel dat soms een smeris is, is het moeilijk om iemand echt verantwoordelijk te houden wanneer informatie over de innerlijke werking van het fabricageproces van kleding vaak onduidelijk is, of helemaal niet beschikbaar.
Dit geldt al tientallen jaren voor Bangladesh, het op een na grootste kledingproducerende land ter wereld. De fabrieksbrand in 2013 bij Rana Plaza in de hoofdstad van het land, Dhaka, was het dodelijkste ongeval in de geschiedenis van de wereldwijde kledingindustrie, waardoor het internationale bewustzijn ontstond over de noodzaak van betere regelgeving. Maar het betekende niet dat de dingen automatisch ten goede veranderden, en de Bengaalse kledingindustrie is grotendeels ondoorzichtig gebleven.
Dat gaat op een dramatische manier veranderen. Maandag werd een initiatief aangekondigd om elke afzonderlijke kledingfabriek in Bangladesh publiekelijk in kaart te brengen. Genaamd "Digital RMG Factory Mapping in Bangladesh" of kortweg DRFM-B, de kaart zal de locatie, het aantal werknemers, producttypes, exportlanden, structuur van fabrieksgebouwen, vakbondsinformatie, certificeringen en meer voor elke Bengaalse fabriek die maakt: kleding. Alle informatie zal beschikbaar zijn in een Google Maps-achtig formaat zodra DFRM-B in 2018 live gaat, volgens de Centrum voor Ondernemerschapsontwikkeling aan de BRAC-universiteit.
"Dit wordt de eerste industriebrede database ter wereld die zoveel realtime details over kledingfabrieken biedt," C&A Foundation programmamanager van supply chain innovatie en transformatie Naureen Chowdhury vertelt Fashionista via e-mail. "Het initiatief geeft een duwtje in de rug voor transformatieve veranderingen in de sector door middel van transparantie en traceerbaarheid, wat volgens ons leidt tot industriële vooruitgang op de lange termijn en betere arbeidsomstandigheden."
De database helpt iedereen, van consumenten tot waakhondorganisaties tot merken zelf, toegang te krijgen tot belangrijke informatie die alle belanghebbenden meer verantwoordelijk kan houden.
Chowdhury legt verder uit dat het programma een opschaling is van een eerste door de C&A Foundation gefinancierde pilot die gericht was op twee districten in Bangladesh. Na de pilot werden de resultaten gedeeld met een reeks belanghebbenden, waaronder vakbonden, donoren, merken, NGO's, de overheid en een plaatselijke vereniging van kledingfabrikanten. De feedback hielp C&A de waarde van het programma in te zien en overtuigde hen om te proberen het op te schalen.
Vakbondsdeelnemers merkten op: 'Als we zo'n kaart hadden gehad tijdens de ramp met Rana Plaza, hadden we sneller kunnen reageren en we zouden hebben geweten hoeveel fabrieken en arbeiders er in het gebouw waren en welke merken daar werden geproduceerd,'" Chowdhury notities. "Merkdeelnemers verklaarden dat de kaart hen zou helpen om risico's te beheersen door ongeautoriseerde onderaannemingsfaciliteiten te identificeren. De IAO en maatschappelijke organisaties merkten op dat ze de kaart zouden gebruiken om hun activiteiten te concentreren... Het primaire resultaat van het programma is dus een kaart die door belanghebbenden uit de industrie zou worden gebruikt om efficiëntie te behalen en de verantwoordingsplicht te verbeteren."
Hoewel de C&A Foundation de belangrijkste financier is, wordt zij vergezeld door de Bangladesh Garment Manufacturers and Exporters Association (BGMEA) en BRAC University om mee te werken aan het project, dat zaterdag van start ging met een evenement in Dhaka georganiseerd door het Bangladesh Ministerie van Werk. Bengaalse functionarissen hopen dat het initiatief hen zal helpen om de Bengaalse productie voor een langere tijd te hernoemen internationaal publiek dat het label "Made in Bangladesh" met afkeer zal zien in de nasleep van de Rana Plaza instorten.
Zal het DRFM-B-project de kledingindustrie van Bangladesh van de ene op de andere dag transformeren in een milieu- en werknemervriendelijke ruimte? Vrijwel zeker niet. Maar het zou een lange weg kunnen gaan om het mogelijk te maken dat dingen langzaam en zeker beter worden.
"Bangladesh neemt nu het voortouw bij transformatieve veranderingen in de sector", zegt Chowdhury. "We hopen oprecht dat andere landen dit voorbeeld zullen volgen."
Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.