Lana Del Rey speelde mogelijk op het geluidssysteem tijdens Doo. Ri's Fall 2012-show, maar dat was ongeveer de enige knipoog naar iets dat als 'trendy' zou kunnen worden omschreven. En dat is maar goed ook, want zoals heel Doo. In de collecties van Ri lag de nadruk meer op de meesterlijke drapering en pasvorm van de ontwerper dan op de 'it'-stijlen van het seizoen. Backstage bij haar show in het najaar van 2012, bood Chung een nuttige analogie. “Doe. Ri is als Butoh,” zei de ontwerper, verwijzend naar de avant-garde Japanse moderne dansstijl. “Het is gebaseerd op deze echt langzame bewegingen. Er is zo'n poëtische manier waarop deze dansers gebaren, en ik probeer hetzelfde te doen met stof." Alle focus achterlatend op de elegante beweging van Chung's kenmerkend "parachute" -materiaal (een zeer lichtgewicht jersey), het haar van de modellen was gladgestreken in strakke knotjes die niet zouden misstaan op de School of Amerikaans ballet. Terwijl deze Butoh-ballerina's over de catwalk gleden in nauwsluitende bodysuits, makkelijk aan te trekken jurken en lome broeken met hoge taille en wijde pijpen, probeerde Chung haar ook. hand op meer gestructureerde tailoring (een neopreen cutaway blazer) en, meer succesvol, met breisels, zoals een gedrapeerde dikke wafel trui en een pullover met jersey mouwen. De afsluitende look was een golvende zwart-over-nude gebonden jersey jurk die lasersnijden gebruikte voor een meesterlijk trompe-l'oeil-effect, en een grafisch contrapunt bood aan alle bochtige gordijnen. Terwijl de stof zich vulde met lucht, breidde het volume zich uit alsof het diep ademde, wat de perfecte look was om de collectie in te kapselen: gracieus, dynamisch en onmiskenbaar Doo. Ri.