Moeten beroemdheden tijdschriften op sociale media oproepen?

Voor zowel beroemdheden als tijdschriften kan het publiceren van de juiste persoon op de juiste omslag op het juiste moment een gesynchroniseerde marketingtriomf zijn. Maar lezers die graag hun favoriete sterren willen zien, krijgen een high-fashion behandeling van hun favoriete glossies blikje wees ook harde critici, en tot nu toe hebben A-lijstnamen de kant van uitgevers gekozen en hun afbeeldingen verdedigd.

Een paar voorbeelden: Nadat Lena Dunham verscheen op de cover van februari 2014 van: Mode, Jezebel betaald en ongeretoucheerd gepubliceerd beelden van haar shoot in de veronderstelling dat de actrice erg bewerkt was. Dunham zei later: ze voelde zich "volledig gerespecteerd door" Mode." Diezelfde maand, Elle werd bekritiseerd omdat hij alleen het gezicht van Mindy Kaling op het nummer "Women in Television" had, terwijl de drie andere covers full-body-afbeeldingen waren. Kaling

verdedigde het tijdschrift op Twitter, schrijvend: "Ik voelde me er glamoureus en cool door. En als iemand meer van mijn lichaam wil zien, ga dan met mij op dertien dates." Elle kreeg soortgelijke kritiek op een cover van Melissa McCarthy in november 2013 die een grote jas droeg en nogmaals, de actrice verdedigde de outfitkeuze en vertelde e! Nieuws Dat ze heeft de jas zelf uitgezocht.

Maar recentelijk hebben beroemdheden gedrukte tijdschriften online op de markt gebracht voor wat volgens hen niet-ideale representaties zijn. Amy Schumer verdiende deze maand veel pers voor bekritiseren Glamour zowel via Instagram als op "The Tonight Show With Jimmy Fallon" voor het opnemen van haar in hun recente probleem met grote maten. De komiek beweerde dat ze geen plus-size is en was niet geïnformeerd dat ze zou worden opgenomen in de "Chic At Any Size"-uitgave. Glamour verontschuldigde zich in een verklaring: "Ten eerste houden we van Amy, en onze lezers ook - daarom hebben we haar op de cover van Glamour vorig jaar... we geloven dat haar gepassioneerde en vocale boodschap van positiviteit van het lichaam inspirerend IS, net als de boodschap van de vele andere vrouwen, van alle soorten en maten, die wordt genoemd. De editie omschreef haar niet als plus-size. Het spijt ons als we haar op enigerlei wijze hebben beledigd." Hoofdredacteur Cindi Leive herhaalde die gedachten op Twitter.

Ondertussen bracht Kerry Washington haar eigen delicate kritiek uit, na een... Adweek dekking van haar was bijna onherkenbaar. "Het voelde vreemd om naar een foto van mezelf te kijken die zo anders is dan hoe ik eruitzie als ik in de spiegel kijk", zegt ze. schreef op Instagram, terwijl ze benadrukt dat ze trots is op het verhaal en het tijdschrift dankbaar is. Ze is niet nieuw in het coveren van drama, maar bleef moeder in 2013 toen een Gelukkig cover trok meer vurige kritiek online. Khloe Kardashian had een soortgelijke reactie op haar huidige Vorm kwestie en zei op Twitter, "Ik vind het geweldig om op de cover te staan, maar we hebben zoveel betere coverfoto's gemaakt."

Dus waarom riskeren beroemdheden hun relatie met gedrukte tijdschriften wanneer covers een belangrijke manier zijn om projecten te promoten? "Het is het resultaat van een sociale-mediacultuur waarin beroemdheden een manier hebben om hun fans rechtstreeks te bereiken, en zelfs een dialoog met hun fans, in plaats van via een tussenpersoon te werken", zei een boeker van een beroemd tijdschrift die wilde blijven anoniem.

Howard Bragman, voorzitter en oprichter van FifteenMinutes Public Relations, was het daarmee eens. "Vroeger had je een omslag van een tijdschrift en het zou uitkomen en het zou mooi zijn, en tenzij het de omslag van O.J. [Simpson] was die Tijd tijdschrift verduisterd, niemand zou iets zeggen. En nu heeft iedereen een mening... beroemdheden voelen zich plotseling defensief." De feedback wordt online opgebouwd en als deze negatief is, kunnen een acteur en haar management besluiten dat het strategisch is om te reageren. "Het zorgt ervoor dat ze er herkenbaar uitzien, waardoor ze meer in trek zijn - zelfs als het een illusie en een team is vol mensen hielpen bij het opstellen (of in ieder geval goedkeuren en adviseren) van hun reactie", aldus het tijdschrift boeker. "'Op een slimme manier bullshit roepen' versterkt hun merk alleen maar."

Maar is 'bullshit roepen' het waard om een ​​relatie met een tijdschrift of uitgeverij in gevaar te brengen? Bragman zegt dat landingshoezen nog steeds belangrijk zijn. "Kim Kardashian kan alle aandacht van de wereld krijgen, maar een van de grootste dingen die ze ooit deed, was op de cover van Mode magazine," zei hij, en beschreef de relatie tussen titel en onderwerp als symbiotisch. "Ik zou nooit de kracht van een tijdschriftomslag onderschatten... maar er zijn tegenwoordig veel andere opties die voorheen niet bestonden." Meer mogelijkheden voor promotie betekent dat tijdschriften minder invloed hebben op beroemdheden, hoewel de meest gerespecteerde titels nog steeds van belang zijn.

De tijdschriftboeker was minder optimistisch. "Amy Schumer zou haar eigen digitale tijdschrift voor haar volgende film kunnen uitbrengen, met haar op de omslag, en elke artikel erin, en het zou een enorm persmoment zijn en meer mensen zouden het [liever] lezen dan een van deze tijdschriften op kiosken. Ze hoeft zich geen zorgen te maken over vervreemding Glamour, moeten ze zich zorgen maken dat ze haar vervreemden."

Volgens Bragman zouden conflicten tussen beroemdheden en tijdschriften kunnen worden vermeden door vooraf meer te communiceren over de richting van de covershoot. Traditioneel hebben proefpersonen niet het recht om achteraf afbeeldingen te kiezen. "Niet veel beroemdheden hebben die goedkeuring vandaag, als die er al is", zei Bragman. Maar een fotoredacteur van een tijdschrift met wie ik sprak, die ook anoniem wilde blijven, zei dat sommige onderwerpen eigenlijk doen heb dat recht. Het hangt af van de persoon en het tijdschrift en wordt voorafgaand aan de shoot vastgelegd in een contract. Een onderwerp kan ook melding nodig hebben als een afbeelding opnieuw wordt afgedrukt, maar dat recht varieert net zo veel.

In het geval van Schumer kan geen enkele hoeveelheid commentaar van haar het feit veranderen dat de Glamour kwestie in kwestie is op dit ogenblik op kiosken. Bragman was het daarmee eens, meer in het algemeen sprekend: "Meestal is de hoes al uit [wanneer beroemdheden het bekritiseren]... Wat ga je doen? Ga je iets veranderen?" Dus welk doel diende Schumer's uitlating? Zeker de relatie tussen Schumer en Glamour is veranderd en verzuurd, en het zal interessant zijn om te zien of ze ooit weer in het tijdschrift staat. Het oude gezegde "alle publiciteit is goede publiciteit" mag dan achterhaald zijn, clichés zijn niet voor niets clichés.

Blijf op de hoogte van de laatste trends, nieuws en mensen die de mode-industrie vormgeven. Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.