Scènes uit Lissabon Fashion Week.
Foto: André Cabral/Courtesy ModaLisboa Fashion Week
Voor velen is de term "duurzaam modeontwerper" is een oxymoron. Overwegen onze huidige klimaat- en ecologische crisis en het feit dat de mode-industrie verantwoordelijk is voor een significante (zij het moeilijk te kwantificeren) negatieve impact op het milieu, lijkt het erop dat we elke nieuwe productie dringend moeten stopzetten.
Maar zulke zwart-wit dicta laten geen ruimte voor een nieuwe generatie opkomende ontwerpers om een plaats voor zichzelf te veroveren in de economisch belangrijke sfeer die kleding is. Vorige week tijdens de United Fashion presentatie (een uitwisselingsproject uitgevoerd door een cluster van zeven Europese modeondersteunende verenigingen) op ModaLisboa Fashion Week, die ontwerpers in de "groene hoofdstad" gestreden met dit interne conflict.
"Ik voel me niet op mijn gemak bij wat ik doe", breigoedontwerper Archie Dickens vertelde Fashionista. "Als ontwerper vind ik het moeilijk te begrijpen hoe ik iets kan doen zonder niets te doen. Want om volledig duurzaam te zijn, zou je helemaal geen kleding moeten maken, maar ik moet creatief zijn."
gerelateerde artikelen
Hebben we echt nog meer duurzame modemerken nodig?
Nieuwe certificering helpt merken hun betrokkenheid bij het milieu te communiceren
Kunnen modeshows ooit ecologisch verantwoord zijn?
Dickens beweert dat we in een perfecte wereld allemaal een eenvoudig overall-uniform zouden dragen - maar ook dat de wereld niet perfect is en dat lijkt niet mogelijk. In plaats daarvan richt zijn handgemaakte breiwerk zich op het creëren van een kleine collectie goed gemaakte kledingstukken.
Zijn nieuwste collectie, 'Deadstock', is geïnspireerd op de inspanningen van de wereldwijde klimaatactivistengroep Extinction Rebellion, aangezien Dickens een paar vrienden heeft die bij de beweging betrokken zijn. "Deadstock" bestaat uit slechts zeven stukken, omdat hij hoopt een catalogus te creëren waarin oude ontwerpen nog steeds beschikbaar zijn, in plaats van elk seizoen geheel nieuwe collecties te presenteren. Hij koos er ook voor om slechts één model te gebruiken.
"In zekere zin denk ik dat het erom gaat zoveel mogelijk te doen zonder in gevaar te brengen wat belangrijk voor je is", legt Dickens uit. "Omdat breigoed een additief proces is, is alles volledig bewerkt zonder afval en komt het uit mijn studio in Lissabon. Ik wilde maken wat ik kon en niets meer dan iemand nodig had."
Scènes uit Lissabon Fashion Week.
Foto: André Cabral/Courtesy ModaLisboa Fashion Week
Hoewel Dickens in het Verenigd Koninkrijk is geboren en in Lissabon is gevestigd, is deze focus op kwaliteit iets dat Salomé Pimentel Areias, Country Coordinator bij Moderevolutie Portugal, zegt is een handtekening van de mode-attitudes in Portugal.
"Portugese productie, kwaliteit en getalenteerd vakmanschap hebben Portugal tot een van de beste productiebestemmingen voor noordelijke duurzame merken gemaakt", zegt Areias. "Er is een prachtige heropleving van oude handwerktechnieken. We hebben een manier gevonden om terug te gaan naar onze wortels en tradities en ze te verbinden, niet alleen met duurzaamheid, maar ook met verhalen vertellen."
Dit klopt voor de opkomende Portugese ontwerper Joana Duarte, die antiek textiel gebruikt en onderzoekt de historische relatie tussen Portugal en Azië. Duarte's focus ligt op mensenrechten, samenwerking en eerlijke arbeidsomstandigheden voor kledingarbeiders - iets wat volgens haar vaak ontbreekt in de reguliere duurzaamheidsdiscussie.
“Voor mij is duurzaamheid maar een klein onderdeel; je moet samenwerken met de gemeenschappen en ervoor zorgen dat ze er deel van uitmaken", zegt ze. "Ik begrijp niet hoe je 'duurzaam' kunt zijn zonder na te denken over de mensen die de dingen maken, en hun families."
Het merk van Duarte Behen werd geboren uit haar reizen door India. Ze haalt stoffen - zoals spreien - uit de collectie van haar grootmoeder en van rommelmarkten over de hele wereld. In samenwerking met de Stichting Aga Khan, dat zich richt op het doorbreken van de armoedecyclus, werkt Duarte met een kleine groep vrouwen in de buurt van Lissabon om haar stukken te produceren en doneert een percentage van de verkoop aan vluchtelingenkinderen in Syrië.
Scènes uit Lissabon Fashion Week.
Foto: André Cabral/Courtesy ModaLisboa Fashion Week
Tijdens de United Fashion-presentatie droegen modellen Behen terwijl ze broccoli droegen, waarmee ze combineerden instapschoenen met bloemen en plantaardige accessoires zoals oorbellen met chilipepers, gemaakt door een andere local ontwerper Lex Boeket. De sieradencollectie "Emoties zoals ik ze zie" onderzoekt onze relatie tussen onze geest, lichaam en eten, iets waar Bouquet gefascineerd door raakte na het adopteren van een plantaardig dieet.
Sarah Owen, Senior Editor bij WGSN Insights, heeft gemerkt dat er in Portugal een andere benadering van duurzaamheid plaatsvindt sinds ze vijf jaar geleden voor het eerst op bezoek was. Ze woonde eerder in New York en ontdekte dat de belichaming van duurzame praktijken in Lissabon dat niet doet lijken net zo geforceerd of opportunistisch te zijn als de fashion greenwashing die plaatsvindt bij grotere merken in grotere steden.
"Terwijl het in andere regio's enigszins 'trendy' is geworden, heeft Portugal van nature standaard geleefd volgens duurzame praktijken", zegt ze.
De opkomende ontwerper Artur Dias uit Lissabon, oprichter van het slow-fashion-project opiar, kan voorbij de "bullshit" van duurzame beloften kijken van grote merken die zich bezighouden met massaproductie.
"Ik vind het geweldig dat de mode-industrie bezig is met duurzaamheid, maar alles levert afval op", zegt Dias. "Ik weet het, want ik creëer ook. Deze beloften van duurzaamheid houden me niet voor de gek."
In plaats van het duurzame label te adopteren, richt Dias zich op zogenaamde 'real wear', het creëren van handgemaakte, eenmalige stukken van dingen die hij al heeft liggen.
Het feit dat Dias al een stijgende belangstelling voor eenmalige stukken heeft gezien, is een bewijs van de slow-fashioncultuur die volgens Owen Lissabon op de duurzame modekaart begint te zetten.
"Denk aan de vrij lage bevolking van het land met voornamelijk kleine tot middelgrote landbouwproducenten in familiebezit; de overvloed aan lokale, biologische producten; enkele snelle modewinkels; de nadruk op kwaliteitsproducten", zegt Owen.
Terwijl "grote bedrijven hebben geprobeerd om terug te keren naar duurzaamheid", aldus Owen, heeft de cultuur van Lissabon die gericht is op sociaal welzijn en het milieu ervoor gezorgd dat kleinere labels om doordachte duurzame mode te verkennen, en bekritiseren zelf hun interne conflict over het zijn van een ontwerper te midden van de klimaatcrisis langs de manier.
Openbaarmaking: ModaLisboa zorgde voor mijn reizen en accommodatie om ModaLisboa Fashion Week bij te wonen.
Blijf op de hoogte van de laatste trends, nieuws en mensen die de mode-industrie vormgeven. Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.