Waarom Bootleg Gucci voor sommigen authentieker is dan het echte ding?

Wanneer Alessandro Michele stuurde T-shirts en hoodies versierd met vintage-geïnspireerde Gucci-logo's over de catwalk tijdens zijn cruise 2017 show in Westminster Abbey moest ik meteen denken aan Cory Kennedy rond de vroege jaren. Het in Los Angeles geboren en OG internet "It" meisje werd gefotografeerd tijdens haar Cobra Snake-dagen in een rode trui met een ontwerp dat veel lijkt op dat op de foto hierboven. Destijds speurde ik onmiddellijk eBay af naar een vergelijkbare versie, en nadat ik Gucci's cruisecollectie had gezien, merkte ik dat ik weer op jacht ging en uiteindelijk landde op een knock-off bij marine.

Natuurlijk had ik kunnen wachten op Michele's 'echte' ontwerpen, maar gezien de hoge prijskaartjes die daarbij horen - een dames-T-shirt kost $ 590 en een herenhoodie is $ 1.200 - dat was niet aan de orde. En hoewel de mensen bij Gucci beweren dat de logostukken zijn geïnspireerd op prints uit de jaren 80, ben ik het eens met een beschrijving van

Versuft: een "legitiem item dat eruitzag als een bootleg."

Michele heeft de bootlegcultuur al omarmd met de hulp van graffitikunstenaar Trouble Andrew, wiens GucciGhost-tags (wat hij deed voordat hij de goedkeuring van Michele kreeg) en ontwerpen werden versierd met stukken uit de luxe label's herfst 2016 collectie. Een ironisch voorbeeld: een leren tas met het woord "REAL" boven de gegoten Gucci-naam; de andere kant is voorzien van het kenmerkende weefsel van het merk alsof het erop is gespoten. Maar de T-shirts en hoodies met het Gucci-logo zijn anders. Terwijl ik Michele's high-fashion kijk op knock-offs toejuich - een veelvoorkomend thema de laatste tijd, gezien in Vetementen's parodie-ontwerpen en de 'Official Fake'-pop-up in Seoul, een knipoog naar de eigen bloeiende bootlegmarkt van de stad - deze ontwerpen waren decennia geleden al een handelsartikel.

"Ik lachte en bewonderde wat Gucci nu doet. Het is zo interessant. Het is als, wie kopieert wie?" zei Dapper Dan via de telefoon. De legendarische kleermaker maakte naam door eigen ontwerpen te maken met Gucci-, Fendi- en Louis Vuitton-logo's uit zijn boetiek in Harlem. Gedurende de jaren '80 was zijn werk te zien bij beroemde hiphopartiesten als LL Cool J, Salt-N-Pepa, Run DMC en atleten Mike Tyson en, meest recentelijk, Floyd Mayweather Jr.

Dapper Dan herinnert zich de eerste golf van bootleg T-shirts met Gucci-logo duidelijk, halverwege de jaren '80, toen ze werden geproduceerd en verkocht door Koreaanse en Chinese verkopers in het centrum van New York City. Hij zei dat het snelle ontwerpproces plastisol-transfers omvatte, bedrukte vellen papier die afbeeldingen met warmte op kleding plaatsen. (Denk aan ter plekke gezeefdrukte hoodies, T-shirts en sweats van winkels aan de promenade.) De inkt zou niet in de stof doordringen, waardoor bestellingen gemakkelijk en snel kunnen worden gedaan. Maar omdat de afbeelding in feite bovenop de kleding zou zitten, was deze onderhevig aan slijtage.

Dapper Dan herinnert zich dat de transfers op het schap van een winkel werden gestapeld en, indien nodig, op verschillende hemdmaten werden aangebracht. Ze waren goedkoop en winstgevend: ongeveer $ 18 of $ 22 in de groothandel. "Er was op dat moment geen terugname van Gucci, dus ze verspreidden zich heel snel", zei hij. "Wat ze zo succesvol maakte, was omdat niemand ze had. Niemand deed ze op dat moment." En waar haalden de smokkelaars precies het Gucci-logo vandaan? Volgens Dapper Dan zijn ze weggeplukt van het oude verpakkingsontwerp van het label, te zien op dozen, stofzakken en dergelijke.

Toen ik merkte dat ik in oktober mijn eigen bootleg Gucci probeerde te bemachtigen, merkte ik dat de voorraad klein was en dat er stevige concurrentie was voor wat er daadwerkelijk beschikbaar was. Terwijl ik twee sweatshirts op Etsy aan het vergelijken was (shout-out 21e EeuwVers!), werd een van hen net voor mijn beslissing over de speeltijd verkocht. Vintage-verkopers beginnen tegenwoordig op de hoogte te zijn en profiteren ook van de hype. Op eBay zijn twee bootleg Gucci-items verkrijgbaar bij $125 en $149.99 met elk uur een of twee gebruikersweergaven.

Sisqo Alejandro, een online vintage verkoper uit Toronto, heeft ook zijn bootleg Gucci-prijskaartjes tot $ 100 gemarkeerd. Op de vraag of hij de stukken verkiest die hij verkoopt of de huidige high-end versie, kiest Alejandro voor de eerste omdat ze voor hem veel authentieker aanvoelen. Shoppers, waaronder ikzelf, houden immers van een goed achtergrondverhaal. Taylor Compton van Eikenbos Vintage is het ermee eens: "De geschiedenis van bootleg Gucci is de grote reden waarom ik bootleg Gucci verkoop. Het is trouw aan de hiphopcultuur uit de jaren 80 en retrokleding uit de jaren 90."

Natuurlijk zal Gucci's logo-kleding uiteindelijk zijn hoogtepunt bereiken; met mensen die zowel versies van $ 100 als $ 1200 dragen, zal het zeker alomtegenwoordig worden. Kort daarna zal Michele waarschijnlijk zijn overgegaan tot het maken van het volgende Gucci "It"-item. (Krijt het op tot "geïnduceerde veroudering.") Maar in de tussentijd zal ik zo veel - en zo lang - genieten van deze trend als ik wil. De kans is groot dat het opnieuw in de schijnwerpers komt te staan.

Op Instagram, vat de cult-favoriete winkel Procell in de Lower East Side van New York City de levenscyclus van bootleg Gucci goed samen: "Aan het eind van de jaren '80 had iedereen ze. Begin jaren '90 droegen mensen ze nog. Eind jaren 90 werden ze verlaten. In de vroege jaren 2000 rockten ze door een paar coole mensen. In de latere jaren 2000 werden ze waardevol. Twee tot vijf jaar geleden was niemand cool Echt verzorgd. Nu zijn ze terug als gekookte CRACK. De onsterfelijke #bootleggucci."

Beschouw me als verslaafd.

Wil je meer fashionista's? Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang ons direct in uw inbox.