Foto: Corey Tenold/Vogue
John Galliano heeft een gecompliceerde relatie met het verleden. Op professioneel niveau wordt hij er een beetje door achtervolgd: de explosieve ups en downs van zijn eigen carrière hebben zich zo afgespeeld publiekelijk dat ze nooit ver van gedachten zijn, ook al wordt hij consequent erkend als een van de visionaire ontwerpers van hem generatie. Op persoonlijk niveau is hij echter altijd geïnteresseerd geweest in geschiedenis, archieven uitkammend en diepgaand onderzoek gedaan naar inspiratie die zijn eigen ontwerpproces zou kunnen informeren.
Sinds hij het roer overnam als creatief directeur bij avant-garde modehuis Maison Margiela, is de complexiteit van Galliano's relatie met wat hem voorafging alleen maar verdiept.
"Ik probeerde een nieuwe genetica in het bestaande DNA van Maison Margiela te brengen," zei Galliano tegen Andre Leon Talley Bij Mode's Krachten van de mode conferentie op donderdag. Het was dit verlangen om het oude te eren en tegelijkertijd het nieuwe in te luiden dat ertoe leidde dat Galliano zich concentreerde op het idee van:
decortique. "[Het is] dit idee om dingen terug te brengen naar de herinnering aan wat ze waren," legde hij uit. "Ik begon delen van mijn herengarderobe tot op het skelet te brengen en die vervolgens over dingen heen te leggen om te onthullen en niet te onthullen."Hij denkt op een vergelijkbare manier na over het proces om het atelier van Margiela over te nemen en beschrijft zijn behoefte om bepaalde structuren uit elkaar te halen om de algehele essentie van het label te behouden. In de context van Margiela betekende dit het aannemen van nieuw personeel en het zien vertrekken van anderen, naast het herschikken van de kantoren zodat zijn eigen werkruimte op dezelfde verdieping als het atelier zou zijn om directer en regelmatiger te faciliteren interactie.
Veel van deze benadering is terug te voeren op het advies dat hij kreeg tijdens het zes uur durende theekransje dat hij had met de ongrijpbare Martin Margiela zichzelf - de enige ontmoeting tot nu toe tussen de twee - net voordat Galliano zijn huidige rol betrad.
"Hij wilde elkaar ontmoeten, dus we hebben elkaar ontmoet, en dat was het meest verbazingwekkende, verbazingwekkende ding," zei Galliano. "Hij herinnerde zich mij en zei dat we in clubs en zo in Londen rondhingen, maar ik kan het me niet herinneren", voegde hij er lachend aan toe. Terwijl Galliano graag leerde over Margiela's preoccupatie met 17e-eeuwse Franse literatuur en 18e-eeuwse kostuums, het beste waarmee hij wegliep, was het advies dat hem nog steeds leidt: "Neem wat je wilt uit het DNA van het huis. Bescherm jezelf. En maak het je eigen."
Op de catwalk betekende dat het introduceren van technieken waar Galliano bekend om staat - zoals het schuin knippen van stof - en het toepassen ervan op nieuwe materialen, zoals tweed. Hij vond het ook leuk om zichzelf te onderwerpen aan ontwerpmotieven waar het huis al lang op inspeelt, zoals deconstructie, en als resultaat nieuwe manieren van werken te leren.
"Ik was [voorheen] geobsedeerd door perfectie en glans, en bij Maison Margiela heb ik de vreugde ontdekt in het onvoltooide," zei Galliano. "Het heeft me geholpen om misschien mijn controle los te laten."
Het zien van de 'Instaglam'-manier waarop kinderen zich op internet kleden, heeft ook het belang van loslaten benadrukt.
"Het is spontaner, vind ik, dan toen we ons als kinderen verkleedden en we drie dagen bezig waren om ons klaar te maken. Ze vinden het minder waardevol', zei hij over de 'grammers die hij tegenwoordig volgt. "Het kan ze niet schelen of... David Bowie droeg die broek in 1972 en ze waren kamgaren en gesneden door Tommy Nutter. Nee. Het beeld: het spreekt hen aan of niet."
Al met al, of hij nu op zoek is naar vintage Madeleine Vionnet-foto's of hedendaagse clubkinderen voor inspiratie, Galliano is meestal gewoon blij dat hij nog steeds in het vak zit waar hij van houdt. Hij zegt dat er een punt was nadat hij ontslagen was... Dior en zijn eigen label in 2011, waar hij zich afvroeg of hij de rest van zijn leven planken zou vullen.
"Ik moest het werk doen dat ik moest doen, en ik ben zo dankbaar voor die tijd die ik alleen heb doorgebracht", zegt hij over zijn onderbreking. "De vreugde van creativiteit is wat me er doorheen heeft getrokken en daarom ben ik hier vandaag."
Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.