Ik zit in de tenten te bloggen vanaf deze onmogelijk kleine Sony-computer waarvan ik denk dat ze me hebben gestuurd om aardig te zijn, maar die ertoe zal leiden dat ik blind word. Terwijl ik verbinding probeer te maken met internet, ontmoet ik een man die zegt dat hij een fotograaf is, hoewel hij verdacht weinig camera heeft en dit gebeurt: "Heeft Chanel ooit een modeshow", vraagt hij? "Ja", antwoord ik. "Nou, wanneer? Ik zit hier al de hele dag en ik ben gewoon zo in de war." "Eh. Nou. Ze zijn over een paar weken te zien in Parijs." 'Nou, misschien kun je me proberen te helpen. Ik ben op zoek naar dit ene model en kan haar moeilijk vinden. Haar naam is Coco. Zoals Chanel. Ze is perfect en heeft dat vurige rode haar en ik moet haar echt vinden, maar ze vertellen me dat ze tot nu toe nog niets in de tenten heeft gelopen." Ik schrok er dus helemaal van. En omdat ik ook dol ben op Coco Rocha, op een niet-stalker-maar-ik-hou-van-alle-modellen-manier, komt mijn reactie op iets zoals: "Oh ja, um, ik denk niet dat ze dit seizoen in New York is gekomen", hoewel ik haar gisteravond bij Rag & Bone zag. Voeg dat toe aan de lijst met dingen die deze Fashion Week als geen ander maken: Super kleine fotokuilen, raar leeg voorste rijen, Budweiser waar vroeger champagne was, en grote klimplanten die zich een weg banen langs Bryant Park veiligheid.