Amerikaanse retailers presenteerden hun eigen plan van aanpak gisteren in Bangladesh, en het krijgt nu al serieuze kritiek van vakbonden.
Riep de Alliance for Bangladesh Worker Safety, de New York Times is aan het rapporteren dat dit nieuwe vijfjarenplan 42 miljoen dollar toezegt voor verbetering van de veiligheid van werknemers, een anonieme hotline voor fabriekswerking en een voorziening voor $ 100 miljoen aan leningen en financiering om Bangladesh te helpen verbeteren fabrieken. Deze overeenkomst is ondertekend door 17 bedrijven, waaronder Gap, Walmart, Target, Nordstrom en Macy's.
Op het eerste gezicht lijkt het erg op het plan van aanpak dat is voorgesteld door de Europees akkoord over brand- en bouwveiligheid in Bangladesh – maar, zoals critici beweren, er zijn verschillende belangrijke tekortkomingen in het Noord-Amerikaanse plan.
Het meest problematische is dat het Noord-Amerikaanse plan de verantwoordelijkheid voor verbetering bij de fabriekseigenaar, in tegenstelling tot het Europese plan dat eist dat bedrijven rechtstreeks betalen voor verbeteringen. Terwijl een klein deel van het geld dat door de 17 bedrijven opzij wordt gezet, wordt toegezegd voor ondersteuning van het programma - $ 1 miljoen per jaar, per detailhandelaar,
volgens de bewaker--de extra geplande $ 100 miljoen is eigenlijk bedoeld om lage rente te bieden leningen aan fabrieksarbeiders; met andere woorden, ze laten fabriekseigenaren de keuze om geld te lenen om de vereiste verbeteringen aan te brengen, of ze laten het Amerikaanse bedrijf helemaal verloren gaan. En deze beoogde leningpool is vrijwillig, wat betekent dat bedrijven niet verplicht zijn om het te helpen financieren, volgens de Wall Street Journal.Het Noord-Amerikaanse plan belooft ook transparant te zijn, maar VS vandaag rapporten dat de documenten die zij openbaar zullen maken de geaggregeerde rapporten zullen zijn; het Europese plan daarentegen zorgt ervoor dat elk afzonderlijk fabrieksinspectierapport openbaar wordt gemaakt. Arbeidsgroepen zijn ook fel gekant tegen het feit dat er op geen enkel niveau van het plan werknemersvertegenwoordigers betrokken zijn. Het Noord-Amerikaanse plan bepaalt alleen dat elke fabriek "democratisch gekozen arbeidersparticipatiecommissies" heeft die verantwoordelijk zijn voor het rapporteren van problemen, volgens WWD.
Sinds deze Amerikaanse bedrijven verwierpen het Europese plan vanwege het juridisch bindende karakter is het geen verrassing dat hun plan minder strikt is als het gaat om commitment. Leden kunnen de overeenkomst verlaten wanneer ze maar willen, maar als ze vertrekken voordat de twee jaar om zijn, ze zijn nog steeds verplicht om eventuele resterende financiële toezeggingen te betalen die ze hebben toegezegd voor de vijfjarige plan. (Het is vermeldenswaard dat de Financial Times-rapporten dat aangesloten bedrijven andere leden kunnen "uitwerpen" die "hun verplichtingen niet nakomen").
Leden van het Amerikaanse plan beweren dat ze dezelfde doelen voor ogen hebben als het Europese plan, en dat verbeteringsinspanningen in Bangladesh alleen kunnen worden verbeterd door een tweede plan te hebben; in het belang van de fabrieksarbeiders in de verarmde natie hopen we dat dat waar is.