We weten allemaal dat als je een Birkin of een van de Balenciaga blazers wilt, je een wachtlijst moet tekenen. Maar we hebben onlangs ontdekt dat zelfs sommige niet-begeerde items ook grote beperkingen hebben. Gisteren waren velen van jullie het erover eens dat het kopen van een duur stuk bagage, zoals deze Prada plunjezak, is dom (en een beetje dom.) En toch kun je op Saks zien dat de aankoop beperkt is tot "niet meer dan drie eenheden per klant om de 30 dagen" vanwege de populaire vraag. Een snelle zoekopdracht om te zien welke andere items beperkt zijn, onthult tientallen pagina's vol met even walgelijke koopwaar. Dus wie koopt al deze dingen, en in groten getale? We weten dat er meer op logo's gebaseerde winkelculturen zijn, maar op de een of andere manier betwijfelen we of ze Saks.com voor de gek houden iets goedkopere Gucci Mocassins. En als je denkt dat mensen in het buitenland Gucci kopen, zich dan omdraaien en het op Ebay verkopen, dan weten we niet zeker of deze theorie klopt. We hebben een paar items op internationale eBay-sites gecontroleerd en ze werden ofwel niet vanuit een ander land verkocht, of ze waren veel, veel goedkoper dan de detailhandel. Waarom het Prada-embargo?