Gisteravond gaf de televisie het publiek weer een geromantiseerde weergave van hoe het is om te werken en stage te lopen in de mode-industrie. Deze keer was de boosdoener Roddelster.
In de aflevering begonnen Blair Waldorf en Dan Humphrey gretig aan hun eerste dag als nederige stagiaires bij de high fashion glossy,W. Hoewel de scènes in het echt zijn gefilmd W kantoren en stafleden als extra's, de onnauwkeurigheden van de plotlijn zouden iedereen die ooit urenlang in een modekast heeft gezwoegd, ineenkrimpen.
Ten eerste is het dragen van hakken hetzelfde als interne zelfmoord. Veel succes met rennen door de stad met een armlading kledingtassen, of koffers met schoenen op vrachtwagenbedden laden in die Miu Miu-pompen, Blair!
Zelfs een tijdschrift als W is niet zo pretentieus dat ze alleen stagiaires zouden aannemen van Ivy League-kaliberscholen. Monsters uitpakken, kledingrekken met kleurcodering en doorgaan met Starbucks-runs is niet bepaald een raketwetenschap.
Stagiairs hebben geluk als ze gevraagd worden om kleding te stomen bij een fotoshoot. Alex White helpen stylen, of invallen voor een schrijver bovenaan de masttop? In je dromen, jongens.
En vergeet het poetsen van ellebogen met hoofdredacteur Stefano Tonchi of het vastlopen van uitnodigingen voor feestjes. Ernstig? Laat ons niet lachen!
Sorry B en Lonely Boy, ga terug naar de Upper East Side waar jullie thuishoren. Een echte modekast zou jullie levend opeten.