Er is veel legende rond het werk en leven van Alexander "Lee" McQueen - dit is de man die beweerde geschreven obsceniteiten te hebben in de jassen van prins Charles, tenslotte! (Totaal gerucht trouwens.)
Alexander McQueen: Het leven en de erfenis, op 30 oktober, is meer een onderzoek van McQueens hele oeuvre en de inspiratie erachter dan een biografie. We spraken met de auteur, Judith Watt, hoofd modegeschiedenis bij Centraal Sint Maarten, om te praten over wat ze leerde over McQueen tijdens het schrijven van het boek en wat ze hoopt dat mensen zullen leren over de man achter de legende.
Fashionista: Hoe was de eerste keer dat je McQueen ontmoette? Judith: Ik ontmoette hem in Zuid-Afrika toen ik als journalist werkte. Het was echt interessant omdat hij nog heel jong was, een jonge ontwerper, die een prijs uitreikte aan de winnaar van de Smirnoff International Student Awards. Deze Zuid-Afrikaanse studente had een jurk van hertenleer gemaakt en de binnenkant verlicht met gloeilampen, en de journalisten bespotten haar daarom. Hij verdedigde haar heel dapper en verloor zijn geduld in een zaal vol journalisten. Hij was verdomd briljant, kwam op voor een student, legde haar jurk uit aan een journalist die geen verstand had van internationale mode. Het was ongelooflijk moedig en indrukwekkend.
Waren er misvattingen over McQueen die je met dit boek uit de wereld wilde helpen? Lee was heel erg goed in spinnen. Hij kende het belang van spin, hij was een kind van de late jaren 80 en vroege jaren 90, en toen hij zijn naam begon te maken, had mode een enorme pauze doorgemaakt. Hij was buitengewoon ambitieus - tegen de tijd dat hij besloot dat hij ontwerper wilde worden, wilde hij ECHT ontwerper worden. Hij wist dat hij een soort profiel voor zichzelf moest maken.
Ik denk dat Lee op zoek was naar grootsheid. Ik denk dat hij van kinds af aan zo vastbesloten was om speciaal te zijn. Wat niet in het boek wordt besproken, is het belang van Isabella Blow als iemand die hem heeft geholpen - maar het is belangrijk om te weten dat zij niet gedaan ontdek hem, hij ontdekte zichzelf.
Waarin verschilt dit boek van wat er eerder over McQueen is geschreven? Het gaat over zijn leven, maar het is geen biografie. Het gaat over het belang van zijn werk en het leven achter zijn werk. Er staan dingen in dit boek waar nog niemand onderzoek naar heeft gedaan, en foto's en tekeningen die niemand ooit eerder heeft gezien. De eerste helft was erg spannend om te doen omdat de mensen die met hem hadden gewerkt, de verhalen hadden van [zijn eerste banen], krijg je al deze verschillende datums die niet kloppen, en deze [in het boek] zijn nauwkeurig. Dus dat was een interessante ervaring, om te praten met deze mensen met wie niemand eerder had gesproken. Het beginwerk is zo invloedrijk en belangrijk voor zijn latere werk. Hij is enorm ervaren tegen de tijd dat hij naar Saint Martins ging.
Daphne Guinness schrijft het voorwoord van het boek - hoe raakte ze erbij betrokken? Daphne is een slimme vrouw en ze houdt van kleding, ze houdt echt van kleding en ideeën. De uitgever en redacteur benaderden haar - ze vroegen haar het te lezen, ze bekeek het en ze stemde ermee in het te schrijven.
Wat zal de erfenis van McQueen in de industrie zijn naarmate de tijd verstrijkt? Ik denk dat ontwerpers integriteit zullen hebben. Wat die kleren deden, was de fantasie in kleding ontsluiten die mensen op dit moment echt nodig lijken te hebben. Kijk naar de uitstorting van het internet toen hij stierf--echt verdriet van mensen van over de hele wereld die geen modemensen waren, maar hielden van wat hij deed. De man is de ontwerper van een ontwerper - ontwerpers die het ambacht van kleding respecteren.
Hij opereert op veel verschillende niveaus: ontwerper als kunstenaar, zijn genie in het maken van kleding, zijn moed om op te staan en je stempel te drukken en je eigen stem als ontwerper te hebben. Hij laat een erfenis na van het maken van kleding die gaat over vrouwen die dapper zijn, hun eigen mannetje staan en geen slachtoffer zijn van mannen.
Wat hoop je dat mensen uit dit boek zullen halen? Dat hij een zeer, zeer complex persoon was, dat hij buitengewoon getalenteerd was, dat hij in staat was zijn ongelooflijke ideeën te vertalen in een driedimensionale realiteit vanwege zijn genialiteit als snijder. Maar ik wil ook dat mensen hem respecteren, want hij had een tragisch einde en dat had hij niet moeten doen, want hij was echt een groot talent. Dat is wat ik wil dat mensen voelen. Ik wil dat mensen de omvang van hem begrijpen, de omvang van zijn ideeën en zijn geweldige samenwerkingen [met artiesten] - ze waren fenomenaal. Er zijn een handvol echt geweldige Britse ontwerpers, en hij is er een van.
Alexander McQueen: Het leven en de erfenis is beschikbaar 30 oktober van Harper Design.