Tim Coppens bij zijn naamgenootshow in de lente van 2017 op New York Fashion Week: Men's. Foto: met dank aan Under Armour
In onze langlopende serie, "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode-industrie over hoe ze inbraken en succes vonden.
Het is donderdagmiddag 2 sept. 15, en ik ben net aangekomen bij mijn laatste show van New York Fashion Week. Ik loop een pakhuis binnen in de South Street Seaport, allemaal kasseien en koloniale brownstones, waar ik muziek hoor bonzen maar geen waarneembaar bewijs van een modepresentatie zie. Dan wordt de soundtrack luider en wordt een scherm van de grond opgetild om een menigte modellen te onthullen die gekleed zijn in de coolste streetwear die ik ooit heb gezien. Terwijl ze in een soort stoïcijnse choreografie door de menigte lopen, wordt het me duidelijk dat dit, Tim Coppens x Under Armour Sportkleding's eerste uitje was geen gewone sportkledingpresentatie. Maar Coppens, die opgroeide in België uit de jaren 90 en zijn vak leerde aan de prestigieuze Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, is geen gewone ontwerper van sportkleding.
Coppens ontwikkelde al op jonge leeftijd een voorliefde voor streetwear en dompelde zich onder in de cultuur eromheen. "Toen die hele cultuur naar België kwam, maakte het allemaal deel uit van de manier waarop we ons kleedden, de manier waarop we rondliepen", zei hij vertelde Fashionista in een telefoongesprek, later verwijzend naar Wu-Tang Clan, skateboarden en graffiti zo vroeg belangen. Kleding speelde natuurlijk een rol; hij maakte zijn eerste trainingspak toen hij 11 of 12 jaar oud was op de naaimachine van zijn moeder omdat hij 'iets nodig had om te gaan BMXen'. Maar mode was pas veel later het einddoel; hij ging naar de Koninklijke Academie als architectuurstudent voordat hij de sprong naar design maakte. Mode, zei hij, was een "natuurlijke evolutie" van zijn interesses door hem in staat te stellen de wereld waarin hij leefde te verbinden met de kleding die hij zou willen dragen.
De industrie heeft zich erin verdiept. Na ontwerprollen bij Adidas en Ralph Lauren's performance label RLX, Coppens lanceerde in 2011 zijn eigen herenkledingmerk. Barneys New York bestelde zijn eerste collectie, al snel gevolgd door een hele reeks internationale onderscheidingen: de 2012 Ecco Domani Award voor Best New Menswear Designer, de 2013 Fashion Group International Rising Star of the Year, de 2014 CFDA Swarovski Award for Menswear, en een top 10 finalist voor de LVMH Prize diezelfde jaar. Afgelopen juni kondigde Under Armour aan dat het Coppens had ingeschakeld om een nieuw eigen, eigentijds, eigentijds label te leiden, Under Armour Sportswear (UAS). En met een nieuwe UAS-pop-up met de nieuwe UAS TC Select-capsulecollectie die nu open is tot en met maandag december. 12 (meer informatie hieronder), waagt Coppens zich nu ook in stand-alone retail.
We spraken met Coppens over zijn vroege interesse in mode (en skateboarden), zijn ervaring aan de Koninklijke Academie, zijn nu kenmerkende esthetiek en waarom hij ervoor koos om naast zijn gelijknamige herenkleding een secundaire ontwerprol op zich te nemen label.
Opgegroeid in België, was je altijd al geïnteresseerd in mode?
Niet op een traditionele manier. Ik kom uit een vrij klein dorp waar ik - vóór internet en zo - niet betrokken was bij wat er in de mode gebeurde. Maar ik was geïnteresseerd in dingen bouwen, dingen maken of dingen bouwen; dat was altijd iets dat me intrigeerde. Dus vanuit een creatief aspect, ja. Ik denk dat het begon toen ik naar de middelbare school ging, probeerde op te vallen of dingen te doen die anders waren dan alle anderen.
Had je een "klik"-moment dat je je kunt herinneren, toen je carrière-ambities duidelijk werden?
Nee, het ging heel geleidelijk. [Mode] werd steeds interessanter toen ik naar de [Koninklijke Academie voor Schone Kunsten] in Antwerpen ging. En ik hield van skateboarden en graffiti en die hele wereld. Er is veel waar een modecarrière destijds niet echt aan gekoppeld was. Mode was mode; het had niet veel met straatcultuur te maken. Die lijnen werden erg wazig.
Ik denk dat wat ik deed anders was dan mijn interesse in het maken van kleding, maar dat had wel invloed. Ik had altijd de neiging om dingen te maken die een functioneel voordeel hadden of iets met sport te maken hadden, omdat het deel uitmaakte van de manier waarop ik mijn leven leidde, toen ik in de jaren '90 naar Wu-Tang luisterde. Toen die hele cultuur naar België kwam, maakte het allemaal deel uit van de manier waarop we ons kleedden, de manier waarop we rondliepen. Het was niet alleen de kleding, maar de cultuur eromheen.
Hoe was je tijd op de Koninklijke Academie als je aanvankelijk niet geïnteresseerd was in modeontwerp?
Ik heb een paar maanden architectuur gedaan. Toen ik afstudeerde van de middelbare school, zeiden mensen dat ik dat moest doen omdat het creatief is en ik behoorlijk goed was in wiskunde en zo. Maar ik weet het niet, het paste gewoon niet bij mij. Het was te theoretisch. Ik wist eerlijk gezegd niet eens van de modeschool af. Ik was me niet bewust van het prestige dat de school [aan de Academie] had. Maar ik heb het wel aangevraagd - omdat iemand me zei dat ik dat moest doen - en ik werd aangenomen. Het was niet iets waarbij ik dacht: "Ik wil dit doen", zoals veel andere [studenten]. Het waren vier heel organische jaren, en pas in het laatste jaar dacht ik: "Dit is cool. Ik kan mijn wereld - de muziek waar ik naar luister, de vrienden die ik heb - koppelen aan wat ik doe met kleding." En toen werd het interessant.
In 2011 lanceerde je je eigen label. Op welk moment in je carrière realiseerde je je dat je een eigen bedrijf zou kunnen beginnen?
Van toen ik op de middelbare school zat. Ik had altijd iets aan de hand, zoals ik dingen maakte en verkocht. En nogmaals, het begon niet met [ik zei]: "Ik wil een modemerk hebben." Zelfs nu is het interessant hoe alles evolueerde. Ja, we maken kleren, maar er zijn al zoveel kleren. Hoe kunnen we dat verbreden en hoe kunnen we op verschillende manieren naar kleding kijken, dat we niet zomaar een broek kopen, maar onderdeel zijn van een bewust idee?
Ik wilde mijn eigen wereld laten horen en de enige manier om dat te doen was door mijn eigen label te beginnen. Ik had veel bedrijfservaring - ik werkte voor grotere merken waar ik een zekere vrijheid had, maar je [moet] altijd binnen de grenzen werken. Voor mij was dat een hele uitdaging, op een positieve manier, omdat ik geïnteresseerd was in hoe je een gevestigd merk kunt pakken en interessanter kunt maken. Dat is het moeilijke aan iets dat echt groot is, om innovatief te zijn. Maar ik probeerde ook te praten over de dingen waarvan ik dacht dat ze leuk waren, en dat was moeilijk uit te drukken in een groter bedrijf.
Bedrijf van de modecrediteert uw lijn met "baanbrekend in de esthetiek van luxe sportkleding." Waar haalde je inspiratie in de begindagen van je label?
Zo heb ik altijd naar mode gekeken, van toen ik op de Academie zat of zelfs daarvoor. Ik heb waarschijnlijk een jas of trainingspak gemaakt toen ik 11 of 12 was op de naaimachine van mijn moeder, omdat ik iets nodig had om in te gaan BMXen. Ik wilde iets dragen dat cool was zonder het als een fashionstatement te zien.
Toen ik mode en atletiek bij Adidas en Ralph Lauren samenvoegde, dacht ik: "Ik zou een Italiaanse versie van een trainingsbroek moeten doen en het die gemakkelijke, atletische flow geven, maar houd het ook heel luxe." Het samenvoegen van deze op maat gemaakte elementen met prestaties was niet echt een groot ding toen ik mijn label begon, en mensen merkten dat toen ik begon te doen het.
Je debuteerde afgelopen seizoen met je eerste lijn als creatief directeur van Under Armour Sportswear. Waarom wilde je die rol op je nemen?
Hoewel Under Armour groot is, was het iets heel nieuws om de lifestylemarkt aan te boren. Toen Ben [Pruess, de president van sportmode van het bedrijf] me vroeg om het te doen, zei hij: "We willen een manier vinden om Under Armour in de levensstijl op te nemen door toe te voegen functionaliteit en het bed opmaken met moderne Amerikaanse sportkleding." Niet de Amerikaanse sportkleding die veel mensen kennen, maar het een modern tintje en een niveau van functionaliteit. Dat was iets dat redelijk perfect voor mij was. Het is een startup binnen een heel groot bedrijf, maar tegelijkertijd heb je de steun van een groot merk achter je. Het is tot nu toe een perfecte combinatie. Ik was erg opgewonden om eraan te gaan werken omdat het niets was; het ging van kleding naar branding naar het retailgedeelte. Het is spannend om naar het complete plaatje te kijken en dat hele merk tot leven te zien komen en het toch de vrijheid te geven om te ademen en zich te ontwikkelen.
Natuurlijk is er druk omdat er veel mensen kijken, maar het is heel organisch. Het is een klein team. Iedereen heeft keihard gewerkt om dit voor elkaar te krijgen. We zijn er allemaal erg gepassioneerd over, we brengen het naar buiten en laten het aan de rest van de wereld zien. Wij, met UAS, proberen iets te doen dat anders is dan wat er is. En dat is het doel.
Wat betreft het laten zien aan de rest van de wereld, is de UAS-pop-upwinkel voor de nieuwe TC Select-capsule nu geopend in het centrum. Wat kwam er kijken bij het maken van die collectie?
Het is een capsule, maar hoe meer we eraan werkten, we realiseerden ons dat het echt UAS is. Het is erg belangrijk voor ons om dat merkimago en die visie consistent te maken. De pop-up is in de eerste plaats een UAS-pop-up, en er zijn nog enkele stukken die nog niet zijn getoond en die nog steeds deel uitmaken van de collectie. De algemene inspiratie achter dit alles was hetzelfde als alle andere stukken. Er is een bomberjack, er is een trenchcoat, er zijn veel stukken die mensen kennen. Maar we hebben er wat interesse aan toegevoegd; we hebben ervoor gezorgd dat ze goed passen.
Toen je de hele lijn samenvoegde, waren de kleuren en pasvorm allemaal zeer doordacht. En de details maken het hopelijk anders dan wat er bij andere merken is. De pop-up geeft ons de mogelijkheid om te zeggen: "Cool, nu hebben we onze eerste winkel!" En dat is niet slecht. Het geeft ons de mogelijkheid om te zien hoe mensen eruit zien, hoe mensen naar de kleding kijken, wanneer ze ze dragen, hoe ze ze dragen, wat werkt, wat niet werkt, enz. Het is belangrijk.
Opmerking: de UAS-pop-up is tot en met maandag december geopend op 27 Mercer Street. 12 en bevat zowel UAS als de UAS TC Select-capsulecollectie.
Dit interview is voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.
Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.