Het was bekend gemaakt vanmorgen dat de Japanse Cross Company een meerderheidsbelang heeft verworven in Thom Browne. Hoe geliefd Browne ook is door de industrie, we weten al een tijdje dat hij het moeilijk had. In maart waren er geannuleerde bestellingen en de mogelijkheid van faillissement was zeer reëel. De ontwerper kreeg deze zomer uitstel toen Cross 20% van het bedrijf kocht en zei: "Als we hem nu niet hadden gesteund, was hij misschien aan zijn einde gekomen." En nu zijn ze all-in gegaan. Volgens WWD, zijn er zelfs plannen in de maak voor Thom Browne Japan en een flagshipstore in Tokio. Dat is een grote ommekeer van iemand die slechts enkele maanden geleden bijna failliet was. En we weten zeker dat magere modejongens met een voorliefde voor korte broeken over de hele wereld opgelucht ademhalen.
Maar het roept wel de vraag op (en we bedoelen dit niet als een minachting voor Thom Browne, van wie we houden): hoe is er geld voor hem en niet voor Christian Lacroix? Het is duidelijk dat er investeerders zijn die bereid zijn om geld uit te geven (en hopelijk het juiste papierwerk in te leveren) tijd.) En beide zijn duur en redelijk niche, wat een massale verkoopbaarheid lijkt te elimineren probleem. Dus wat geeft?