Francisco Costa presenteerde een soulvolle en opzwepende pre-fall collectie voor Calvin Klein, het injecteren van een materiële complexiteit in de his standaard klinische precisie. Dubbelzijdige stoffen hadden structurele vormen en onthulden verborgen tweede tinten toen de onderkragen omhoog werden geklapt en de manchetten naar achteren werden geplooid, terwijl sleuven en ventilatieopeningen het mogelijk maakten huidschilfers om door coating-gewicht stoffen te gluren. Het riep voor mij die louche-kracht op die belichaamd wordt door Fallingwater, het beroemde ultramoderne gebouw op het platteland van Pennsylvania dat wordt beschouwd als een van de architecten van Frank Lloyd Wright's mooiste werken.
Op vrijwel dezelfde manier waarop het iconische ontwerp van Wright naadloos samenwerkt met de bossen van Pennsylvania waarin het zich bevindt, wordt de collectie van Costa naast elkaar geplaatst elementen van technologie, wetenschap en design (geglazuurde leersoorten geïnspireerd op Naugahyde-afwerkingen) met die die spreken tot de natuur (hoogglans, plat bont in hertenleer tonen). Een midi-lengte silhouet uit de jaren 70 gaf een visuele textuur door de styling van pelgrimsgespriemen en werd modern gemaakt door de voortdurende verkenning van pontonvormige mouwen in de collectie.
Bewerkt en beknopt, dit is een van de zeldzame presentaties van het halfseizoen die zeker van invloed zullen zijn op de shows in het najaar van 2013 in februari.