Mandy Coon heeft het aangeboren vermogen om dingen die schattig zijn (konijntjes) en dingen die stoer zijn (leer) gemakkelijk te combineren. Van doorschijnende jurken tot lichaamsbewuste jumpsuits, Mandy Coon weet wat een vrouw wil. De welbespraakte en zorgvuldig georganiseerde Texaan nodigde me uit in haar studio om een kijkje te nemen in het leven achter de schermen van haar jonge modemerk. Laat me je vertellen, het is best verbazingwekkend.
Wat was voor jou de inspiratie om te beginnen? je eigen label? Ik heb het altijd al willen doen, maar ik was lang onzeker over mezelf. Opgroeien in Texas als modeontwerper was niet iets wat je zou kunnen zijn. Ik ging naar de universiteit voor informatica, als dat je enig idee geeft. Toen belandde ik in de mode-industrie en wist ik dat ik wilde ontwerpen, maar ik was een beetje onzeker over mezelf, dus ging ik terug naar school bij FIT en leerde alles wat ik technisch kon leren. Daarna ben ik gaan werken voor Camilla Staerk, en ik wist dat ik voor mezelf wilde beginnen, maar ik aarzelde. Camilla was degene die me echt pushte om te beginnen. Ze zei: "Je bent klaar. Je gaat dit doen." Dat ze zo in mij geloofde, dwong me om het ook echt te doen.
Op welk moment in je leven wilde je weer naar school? Ik denk dat ik geen excuses meer had om mezelf te vertellen waarom ik dit niet kon doen. En “Ik weet niet alles van het maken van patronen”, was de laatste. Dus ik ging en nam alle technische en nerdy lessen.
Wat voor soort dingen inspireren je ontwerpen? Van alles: kunst, muziek, film, boeken, mensen, films, veel dieren en biologie. Het kan echt overal vandaan komen. De meeste seizoenen zijn het verschillende dingen die misschien niets met elkaar te maken lijken te hebben, maar op de een of andere manier in mijn hoofd wel.
Hoe ziet een typische werkdag er voor jou uit? Het hangt af van de tijd van het jaar, maar tegenwoordig sta ik om 7 uur op, drink koffie, voer de dieren en laat mijn hond uit. Ik ben meestal om 8.30 uur in de studio en vanaf dat moment is het go-time. Ik heb een uur of twee om aan tekeningen of patronen te werken voordat iedereen hier is, en dan is het een hoop managen. Dat is ook wanneer de e-mails beginnen. De werkdag is veel managen en veel vragen beantwoorden. Rond 17.00 uur wordt het weer stil en kan ik aan de slag met ontwerpen.
Wat is de grootste uitdaging in je werk? Tegenwoordig, als je een ontwerper bent die je eigen bedrijf heeft, ben je echt alles. Jij bent de woordvoerder, jij bent het imago, jij bent de ontwerper, jij bent de ondernemer, jij bent de baas, jij bent de productiemanager – je moet al deze hoeden dragen. Soms is het moeilijk om alle hoeden te dragen.
Wat is het grootste risico dat je hebt genomen? Het starten van mijn label was een behoorlijk groot risico, moet ik zeggen. Nog een die in me opkomt, ik weet niet of dit het grootste risico was, maar ik dacht echt, echt dat mensen zouden denken dat ik daarmee gek was geworden konijnenzak. Ik weet niet waarom, ik dacht gewoon dat mensen zouden denken dat ik gek was geworden. Ik vond het het coolste. De reacties op de konijnentas waren zo overweldigend, ik kan niet geloven dat dit mijn bestverkochte item is geworden. Het is als mijn handtekening.
Dat is zo vreemd! Ik herinner me de eerste keer dat ik de konijnenzak zag, ik mijn deksel omdraaide. Ik ben zo blij dat het zo is gelopen. Maar daar had ik zeker een moment van twijfel.
Wie is je droomklant, levend, dood of denkbeeldig? Nou, mijn droomklanten zijn Rooney Mara of Tilda Swinton, makkelijk. Niet levend, de Marchesa Casati.
Wat ziet u in de toekomst voor uw merk in petto? We groeien vrij gestaag, maar ik probeer het graag organisch te houden en niet te snel te groeien, want dat wordt moeilijk te hanteren. Ik wil blijven groeien en er meer accessoires in brengen. Meer tassen, ik ben dol op tassen maken. Misschien wat accessoires voor honden... Ik heb er een paar in de pijplijn. Ik bedoel, gewoon dingen die ik wil.
Het draait allemaal om de hond. Ik zou minder om mijn kleding geven, maar ik zou alles voor mijn hond kopen. Helemaal. Ik ook.
Wat doe je in je vrije tijd, als je die hebt? Ik heb niet veel. En het is niet erg spannend. Als ik dat doe, wil ik meestal gewoon lekker wegkruipen en een film kijken met mijn vriend en mijn hond. Het is niet erg spannend. Er is niet veel vrije tijd, dus als ik die heb, is het mijn droom om gewoon niets te doen. Het beste is als ik een weekend vrij heb en een dutje kan doen. Dat is nu zo'n luxe voor mij.