PARIJS -- U hoeft u niet te herinneren aan het aanhoudende schandaal dat er is Thylane Loubry-Blondeau, dochter van de Franse tv-beroemdheid (ish), en haar borderline erotische shoot voor Mode Parijs. Dus verdient het de verontwaardiging? Of is het slechts de voortzetting van een lange Franse traditie?
Hoewel ik in Parijs woon en Blondeau van Franse afkomst is, hoorde ik via de Amerikaanse media over de verontwaardiging. De Franse pers had het ofwel weggewuifd, ofwel bericht over 'de Amerikanen die hysterisch werden'.
Als je de berichtgeving over hetzelfde verhaal in de VS en in Frankrijk vergelijkt, is het bijna alsof winkels het over verschillende foto's hebben. Hier zijn fragmenten van hetzelfde verhaal, een in de New York Daily News, de andere in het Franse equivalent, de Nouvel Observateur:
Nouvel Observateur
De dochter van Veronika Loubry poseerde voor foto's die een schandaal blijken te zijn in de VS... zeven maanden later!!!
Terecht vraagt Veronika [de moeder van Thylane] zich af wat er aan de hand is: "Deze foto's zijn gemaakt in december... Ik begrijp dat deze foto's schokkend kunnen zijn. Ik was aanwezig tijdens de shoot en schrok...van de prijs van de ketting die ze draagt! Het kost drie miljoen euro!"
Veronika voegde ook toe: "Ze leidt een heel normaal leven... we hebben een Ralph Lauren-campagne afgewezen!"
New York Daily News
Op één foto poseert ze in een nauwsluitende jurk, liggend op haar buik op een tapijt van tijgervel, met stiletto-geklede voeten achter haar.
Dergelijke beelden roepen ook zorgen op over kinderroofdieren, Paul Miller, een universitair hoofddocent psychologie bij Arizona State University, vertelde ABC: "Elke griezelige kinderpornograaf zou 'artistieke licentie' kunnen bepleiten", Miller zei.
Nu, dit is niets nieuws. Loop door de straten van Parijs en je ziet kinderen verkleed als mini-volwassenen, in outfits die identiek zijn aan hun ouders. Populaire Franse labels APC, Zadig & Voltaire en Maje hebben allemaal geminiaturiseerde collecties voor moeder en dochter om samen te verkleden: faux python-legging, luipaardprint - noem maar op, ze hebben het. Er is in feite een hele kindermarkt rond het nabootsen van vrouwenrituelen. Zien: Melk magazine, met streetstyle, zeer professionele shoots, modellen, alle maten zes... jaar oud. Stel je voor Jalouse voor kinderen en je hebt het beeld.
Met andere woorden, vanaf jonge leeftijd oefenen meisjes zich uit om vrouw te zijn... of liever, Franse vrouwen. Ik herinner me dat ik van 12-13 jaar op school binnen mocht roken - er was zelfs een rookruimte voor studenten.
"Er is geen echte tienercultuur in Frankrijk, geen Larry Clark of Hillary Duff. Op de een of andere manier ga je vanuit de kindertijd rechtstreeks naar een schijn van volwassenheid", zegt Carol Mann, een Franse socioloog die gespecialiseerd is in gender en kindertijd. "Vandaar de [afbeelding] van de 'femme-enfant' zoals Brigitte Bardot of Vanessa Paradis."
Dit klinkt nu al erg ondeugend in een beleefd Amerikaans oor. Maar hier is iets zorgwekkenders: deze shoot is niets vergeleken met de foto's die French fotograaf en socialite Irina Ionesco nam van haar dochter Eva toen ze tussen de vijf en 15 jaar oud was de jaren zeventig. Op de foto's was haar jonge dochter volledig naakt te zien, met gespreide benen en soms in fetisjkleding. “Maar het is kunst!” zei Irina toen.
"Het was niet bijzonder acceptabel, maar het was ook niet illegaal", legde Mann uit. "Kinderen die provocerend werden geportretteerd werd gewoon gezien als schokwaarde; moraal speelde niet echt een rol.”
Inderdaad, de Franse samenleving accepteerde dit (terwijl ze in Amerika in een fractie van een seconde naar de gevangenis zou zijn gegaan). De foto's worden vandaag de dag nog steeds wereldwijd verkocht en er is een film uit over de moeder-dochterrelatie van de Ionesco en de legendarische foto's.
Dus wat denk je? Op welk punt moet je de lijn trekken?