Glamour heeft een ongewoon traag jaar, WWD doet verslag. Blijkbaar pakken wij dames de Condé-glossy niet meer zo vaak van de kiosken als vroeger. Hoofdredacteur Cindi Lieve vertelde WWD dat zij en haar redactie er “1.000 procent op gefocust zijn”. Ze hadden zelfs een grote externe vergadering om te proberen "hun hoofd eromheen te wikkelen".
Hun conclusie? Het draait allemaal om de omslag - en niet om de koppen - omdat vrouwen gemiddeld 1,7 seconden naar tijdschriftomslagen kijken en dat is niet genoeg tijd om koppen te lezen. Hun focus ligt op de coversterren en, tot nu toe, reality-tv-sterren = kioskverkoop. Lauren ConradDe cover van mei 2010 was hun bestverkochte cover van het jaar en Kim Kardashian is tot nu toe de bestseller van 2011.
Lieve gelooft echter Glamour's komende juli-editie, waarvoor Blake Lively de cover siert, zou zelfs de Kardashian kunnen overtreffen. "Ik hoop dat Blake Lively's naaktfoto-schandaal haar over de rand zal brengen. Grapje, Blake." Natuurlijk heeft Lieve waarschijnlijk gelijk en helemaal geen grapje.
Deze trend van het verkopen van roddelbladen is niet uniek voor Glamour en is gewoon een ander voorbeeld van hoeveel de tijdschriftenindustrie is veranderd sinds modellen hun covers sierden en het enige relevante reality-tv-programma was De echte wereld, wiens castleden terug zouden vallen in de anonimiteit wanneer hun seizoenen eindigden, niet met beroemde atleten daten of kledinglijnen lanceren. Om welke reden dan ook, mensen zijn nu meer geïnteresseerd in het lezen over mensen die in wezen beroemd zijn omdat ze niets doen. Lieve herkent deze verandering en zegt: "Als je kijkt naar wat voor ons werkt, zijn het niet dezelfde dingen die vroeger voor ons werkten."
Als Reese Witherspoon reageerde gisteravond tijdens de MTV Movie Awards, in wat voor Lively zelf niet zo subtiel klonk: "Als je naaktfoto's van jezelf op je mobiele telefoon nam, verberg je je gezicht, mensen! Verberg je gezicht!" Witherspoon leek te suggereren dat mensen haar MTV Generation Award-garantieniveau van succes kunnen bereiken zonder het onderwerp van schandaal te worden. Dit kan waar zijn, maar dat wil niet zeggen dat schandaal geen tijdschriften verkoopt.