Dit weekend online wachten op de laatste dagen van de razend populaire
Vrijdag 5 augustus, 9.00 uur: Word wakker, trek vooraf geselecteerde outfit en zonnehoed aan, pak intense benodigdheden in voor verwachte uren wachten. 9:30: Vertragingen van 4 treinen. De wet van Murphy houdt van de MTA. 10:15: Stop voor gigantische ijskoffie. 10:28: Als je Met vanuit het zuiden nadert, Fifth oploopt, zie je een gestage stroom goedgeklede mensen met Met Store-tassen weglopen van het museum. Dit zijn de schijnbare eerdere stijgers. Ik begin me zorgen te maken. 10:31: Tegenkomen De lijn net boven 79th St. Een bouwvakker bij de ingang van de parkeergarage zegt dat dit de beste is die hij is gezien in een paar dagen, maar dat eerder de wachttijd bijna het dubbele was en sindsdien zijn er mensen aangekomen? 7 uur. 10:33: Begin te zweten, kijk uit de voorkant van het gebouw. De noordelijke lijn slingert rond in opgerichte barrières voordat ze zich uitbreidt voor blokken naar Fifth. Ik hoor melding maken van een wachttijd tot 86th St. Woof. Ik besluit mijn geheime informatie te gebruiken: de ingang van de parkeergarage.
10:34: IJskoffie #2. 10:43: Zoek de ingang van de parkeergarage met een halve rij van 17 personen erin. Scoren. 10:54: Lijn groeit met de minuut. Niemand is verhuisd. De bewaker staart ons wezenloos aan vanuit de AC-ed lobby. Zo moet het vagevuur zijn. 11:08: Ons is verteld De lijn voor McQueen is gesloten. Pandemonium ontstaat. 11:09: De groep oudere Italiaanse vrouwen achter me begrijpen niet wat er aan de hand is en proberen zichzelf steeds verder de draaideur binnen te dringen. De drie Long Island-vrouwen naast me roepen uit dat ze niet helemaal hierheen zijn gereden voor deze onzin. Een kind begint te huilen. Een arme vrouwelijke bewaker wordt door haar tegenhangers voor de wolven gegooid om de massa te bevechten en de vraag te beantwoorden onophoudelijk spervuur van vragen als "Wat is er aan de hand?", "Wat moeten we doen?" en "Hoe lang moeten we wachten?" 11:15: We krijgen te horen dat we het museum in groepen van 15 elke 10 minuten mogen betreden, maar dat de hele tweede verdieping gesloten is vanwege overbevolking. Dit gebeurt blijkbaar eenmaal per dag rond 11.00 uur, omdat de tentoonstelling en de rij zo druk worden dat ze de status van brandgevaar bereiken. 11:24: Eindelijk mag ik de Met binnen. Ga onmiddellijk naar de klantenservice en vraag naar hun geschatte tijd. Ze hebben geen idee hoe lang De lijn zal gesloten zijn voor, maar ze gaan ervan uit tot ten minste 13.30 uur. Niemand mag zelfs in de rij wachten om te beginnen met wachten De lijn; zelfs als je de tweede verdieping bereikt (trappen en liften zijn momenteel verboden terrein), jagen ze je weg van de touwen. Echter, een keer De lijn gaat weer open er zal nog een wachttijd van 2-3 uur zijn De lijn om naar de tentoonstelling te gaan. Mensen kopen links en rechts lidmaatschappen in de hoop op een andere dag terug te komen voor de openingstijd van de leden om 8.30 uur. Ik vraag me af hoeveel van hen dit lidmaatschap weer zullen gebruiken. **Opmerking: De Met kreeg tijdens de tentoonstelling 23.000 nieuwe leden. 11:30: Ik dwaal doelloos rond en probeer te beslissen of ik de tijd moet doden tot... De lijn heropent of waag mijn kans op een andere dag. Het idee om nog minstens vier uur in de Met te wachten klinkt verschrikkelijk, zelfs met mijn zak zure gummies en chocoladepretzels. 11:40: Zoek een lift naar de tweede verdieping! Het opent voor een deel van De lijn bij de ingang van de 19e-eeuwse schilderijengalerij. De lijnwachters hebben mij verteld dat, hoewel je door deze galerijen kunt lopen, je de heilige touwen van De lijn. Er zijn letterlijk schreeuwende gevechten gaande tussen een Line Guard en sommige mensen die net een lidmaatschap hebben gekocht en niet begrijpen dat dit hen nog steeds geen toegang geeft.**Hier word ik sluw: hoor een bewaker iemand vertellen dat ze op zoek kunnen gaan naar hun vriend die een plekje voor hen in de rij heeft. Gloeilamp! Ik begin de gelederen te trollen voor iemand die er leuk uitziet en een waarschijnlijk mode-sympathisant die me genadig zou kunnen toestaan in lijn met hen te treden. Zoek een vriendelijk ogende man met een rugzak, die me vreemd vindt, maar me het touw laat springen (als je dit leest, bedankt Henry!). Ik ben succesvol geïnfiltreerd De lijn. 11:50: Man ontdekt dat ik stiekem snoep uit mijn portemonnee aan het eten ben als de bewakers niet kijken. Ik deel, we verbinden. Lijn maatjes! Ach. 12:10 uur: Halverwege. De angst/frustratie van de mensen die doelloos rondlopen is voelbaar. Zie foto. 12:30: Expositie in zicht! Er is gejuich van "We hebben het gehaald!" als mensen om de hoek.
12:35: Laatste snelle, wazige foto van de gedrang voordat de bewakers "Geen mobiele telefoons" blaffen. Ik heb het beloofde land bijna precies twee uur na aankomst bereikt en heb een potentieel voorgeborcht van meer dan vier uur vermeden. Ik berg graag mijn telefoon op en duik erin.
Afgeluisterd wachten op en tijdens McQueen:
"Blijf dicht bij elkaar... houd zijn hand vast... we hadden de riem moeten meenemen."
"OMG EW, zie je die schoenen met tenen?"
Op de video van Naomi Campbell die loopt met een metalen doos die haar armen tegen haar benen houdt: "Ze ziet eruit als een mier. Ik snap het niet."
"Hoe draag je een jurk van hout?"
"Kerel, deze shit is trippy."
Persoonlijke favoriet: deze oude vrouw die elke jurk in detail beschreef en waarom het geweldig was voor haar nog oudere man. Over een jurk van VOSS (voorjaar 2001): "Kijk, kijk, dit is gemaakt van jute, dat is als jute. Hij nam het goedkoopste materiaal en maakte er een jurk van duizend dollar van. Een aardappelzakjurk in een museum, kun je het zelfs geloven? Het is geniaal. Mijn favoriet. Zie je hoe geweldig dat is schat?" [Stilte]... "Aardappelen."
"Kijk het is Lady Gaga's schoenen!" (Hier huilde mijn hart tranen van frustratie. PLATO'S ATLANTIS VERDIENT MEER ERKENNING DAN DAT)
En omdat ook ik mezelf aan het einde erg verslikte: "Dat was geweldig, maar nu... Ik ben erg droevig."