Ik kreeg bijna een hartaanval op weg naar Miu Miu.
We moesten heel Parijs doorkruisen naCerruti en het verkeer was verschrikkelijk. Ik wilde schreeuwen: "Ik kan mijn eerste Miu Miu-show NIET missen."
Eindelijk, ongeveer 25 minuten na het uur controleerde ik Twitter. Als de show echt was begonnen, wist ik het tenminste een iemand zou er over getweet hebben. In plaats daarvan zag ik Katie Grand's, "Op weg naar Miu Miu!" en ademde weer.
Toen ik het haalde, en de show begon onder kristallen kroonluchters en een paarse trap, had ik gemengde gevoelens. De eerste ronde zwarte jurken was te saai, de volgende ronde sorbetkleurige jurken was te veel. Het voelde veilig om naar de schoenen te staren totdat ook zij een halsband of afneembare halsketting droegen.
Maar toen keek ik op en zag kant en een handvol prachtige jassen geborduurd met kleine zijden bloemen. En voordat ik het wist, was de show voorbij. Ik hoorde gemompel van: "Huh?" of wat?" of "Mijn, mijn, dat was een beetje veel was het niet", maar toen zag ik Katie's twitter weer, "Miu Miu is het nieuwe Nieuwe Nieuw!!! Verbazingwekkend!!!" en ik dacht, oké, ik wacht het oordeel tot morgen.
En nu, terwijl ik door afbeeldingen bladerde, realiseerde ik me dat ik het eigenlijk wel leuk vind, althans het meeste. Als het haar, de make-up en de schoenen met vierkante neuzen worden verwijderd, is er een parade van schattige, flirterige jurken die waarschijnlijk dezelfde aandacht zullen trekken als Prada's kant vier seizoenen geleden. Of die kleine jurkjes er net zo goed uitzien bij gewone stervelingen als bij Lindsay Wixson en Abbey Lee, valt nog te bezien.