Hoe 'Brides' modedirecteur Elle Strauss catwalkmode distilleert voor een bruidspubliek

In onze langlopende serie, "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode-industrie over hoe ze inbraken en succes vonden.

Volledige openbaarmaking: ik werkte bij Gelukkig toen het tijdschrift nog verscholen zat in het moederschip Condé Nast op Time Square 4 en toen Eleanor "Elle" Strauss de hoofdredacteur van de titel was. Ik zat recht voor de kopieermachine - een locatie die weinig voordelen bood, maar een uitstekende plek was om outfits te stalken toen Strauss langskwam om pagina's af te drukken voor haar doorlopende verzameling moodboards. (Ze houdt van die, zoals ze zal uitleggen.) Kijk, de redacteur en stylist heeft in feite de beste stijl ooit - die ze heeft omgezet in een echt succesvolle carrière en inspirerend Instagram voeden.

"Het is letterlijk het enige dat ik ooit heb willen doen", vertelt Strauss aan Fashionista over werken in de mode-industrie. "Toen ik opgroeide, was er geen internet. Er was geen tv-programma dat vertelde wat styling is." Ze bracht haar vroege jaren door met het aanleggen van voorraden van

Elle en Mode en volgde een graad in mediastudies, maar met marketing. "Omdat mijn vader had zoiets van, 'je moet iets doen dat meer inzetbaar klinkt.'" Ze liep stage (of deed 'werkervaring' op, zoals de Britten zeggen) bij Elle UK en werkte als mode-assistent bij Het gezicht na het slagen.

Ze verhuisde uiteindelijk naar New York om als freelancer te werken en trad toe tot Gelukkig in 2008. In 2013 waagde Strauss zich aan de retailkant als Fashion Director bij Shopbop. Maar Condé Nast lokte haar terug in 2015. Nu, als modedirecteur bij bruiden, Strauss brengt haar hoge modegevoeligheid op de pagina's van het tweemaandelijkse tijdschrift - wat logisch is, aangezien bruiloften tegenwoordig veel meer inhouden dan alleen een ceremonie-outfit.

Strauss nam een ​​paar minuten uit London Bridal Week (ja, er is er een daar, ook) om te delen hoe het is om de moderedacteur van een bruidsmagazine te zijn, en waarom mode en bruidsmode echt zijn niet dat is toch anders.

Wat heb je uit je vorige banen gehaald en toegepast op bruidsmode?

Wat ik zo leuk vind aan [de Shopbop-klant] is dat ze graag een beetje risico neemt en ervan houdt om anders te zijn en omarm nieuwe trends en ik denk dat dat heel symbolisch is voor millennials en meisjes die gaan trouwen [nu]. Meisjes willen zien wat er nieuw is in bruidsmode, een statement maken op hun dag en er niet alleen uitzien als elke andere bruid die ze ooit hebben gezien.

Was het een zware aanpassing om van Shopbop te verhuizen en? Gelukkig om de hele dag te trouwen, elke dag?

Nou, het hele uitgangspunt is dat we prêt-à-porter introduceren en we hebben 'Runway to Rehearsal', de pagina's die ik heb geïntroduceerd. Bruidsontwerpers laten zich net als de bruid inspireren door de catwalkshows. Ook in Amerika is het bijna een heel verhaal als het gaat om trouwen. Je hebt je vrijgezellenfeest en je hebt je vrijgezellenfeest en je hebt je repetitie en je zult niet voor elk van die evenementen een trouwjurk dragen.

Echt zo'n vertrek is het niet geweest, want ik ben bij de show van Proenza [Schouler]. Ik ben nog steeds bij Marc Jacobs. Ik word nog steeds beïnvloed en breng die invloed naar de pagina's. Maar het belangrijkste - en ik kan dit niet genoeg benadrukken - door een bruids lens. Het gaat niet om dagelijks gebruik. Het gaat niet om basics als het om ready-to-wear gaat. Het gaat om dat extra, extra speciale stuk waardoor je je in wezen als een bruid voelt, ongeacht of je het kunt dragen voor je huwelijksrepetitie of je vrijgezellenfeest.

Dus in zekere zin, geeft dat je meer vrijheid? Gewoon omdat je alles kunt doen wat je presenteert?

Ja, ik bedoel, het is mooi. En ik denk dat ik die uitdaging leuk vind, omdat we ons steeds moeten afvragen: 'hoe is dit anders?' We moeten het presenteren op een manier die anders aanvoelt dan een normaal tijdschrift. Als we prêt-à-porter gaan presenteren, moet het een verhaal hebben. Het moet een reden hebben om binnen de pagina's te bestaan. Daarom ben ik zo dol op tijdschriften. Je kunt zoveel informatie van internet halen - maar het enige dat bruidsmagazines hebben, is gewoon de mogelijkheid om deze inspirerende droomachtige pagina's te maken en dat heb ik echt gemist. Je ziet iets in een tijdschrift en je wilt het eruit scheuren.

Het bruidspubliek is vermoedelijk voor het grootste deel een eenmalig publiek, dus je spreekt in elk nummer met een andere groep mensen. Wat voor invloed heeft dat op wat je doet?

Ik wil natuurlijk dat mensen terugkomen en daarom was de introductie van 'de rest van de bruiloft' belangrijk. Omdat je misschien het tijdschrift hebt gekocht. Je hebt je jurk gekocht. Maar er moet een reden zijn om erop terug te komen, weet je? Ik denk dat er redenen zijn, maar ik denk dat mode dat ook moest ondersteunen. Dus hopelijk zie je dat daar.

Hoe ziet je gemiddelde dag eruit?

Nou, geen dag is hetzelfde. Het kunnen bruidsafspraken zijn. Het kunnen confectieafspraken zijn. Ik ben ook constant, constant moodboards maken en vooruit denken over de problemen. Ik ben dol op moodboards. Ik ben een heel visueel persoon en ik hou ervan om afbeeldingen te verzamelen waar ik door geïnspireerd ben - afbeeldingen waarvan ik denk dat ze relevant voor ons zijn, om nieuwe pagina's voor ons te maken. Ik bouw ze constant van wat ik heb gezien in confectiekleding, van het nieuwe Gucci-campagne, misschien ging ik naar de Whitney en zag ik een kunstwerk en werd daardoor geïnspireerd. Ik probeer gewoon zoveel mogelijk elementen naar de tafel te brengen [als mogelijk].

En dan werken met mijn team. We zullen een ontmoeting hebben en ervoor zorgen dat ze mijn visie heel erg delen. [Senior Mode en Accessoires Editor] Shane Clark heeft het meest verbazingwekkende oog en brengt een heel frisse benadering van de tafel als het gaat om accessoires, waar ik erg dankbaar voor ben. Ik heb een fantastisch team geërfd, dus dat was geweldig. Ik ontmoet voortdurend nieuwe fotografen. We hebben een afspraak met modelagenten. Misschien een vreemde lunch hier of daar. Uiteraard zal ik contact opnemen met de hoofdredacteur, Keija [Minor], om er zeker van te zijn dat we allemaal op één lijn zitten.

We pitchen voortdurend ideeën, nieuwe pagina's en modeverhalen. We noemen onze bruidsverhalen graag 'modeverhalen'. We zien het graag als 'witte mode'. Ik bedoel dat in de zin van wanneer we met nieuwe fotografen werken. We zouden er een hekel aan hebben om er ooit uit te zien als een catalogus. We maken deel uit van Condé Nast en het moet — we moeten — de het beste.

Hoe vind je het verschil tussen de mode- en bruidsredactiewereld?

Ik vind het eigenlijk best charmant. Ik heb het gevoel dat er veel [bruids]ontwerpers zijn die veel meer hands-on zijn dan je normaal in de mode zou zien.

Als je lid bent van de pers, geven [de merken] wat meer een show. Maar als je een koper bent, zie je de innerlijke werking ervan. Het is niet zo'n 'persmoment'. Het is, stroop je mouwen op en ga door met de aankoop en ga naar je volgende afspraak. Ik heb het gevoel dat de bruidswereld een mix van beide is.

Dit interview is bewerkt en ingekort.

Blijf op de hoogte van de laatste trends, nieuws en mensen die de mode-industrie vormgeven. Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.