Hoe weten we of onze schoonheidsproducten veilig zijn?

We hebben de laatste tijd veel verhitte discussies hier bij Fashionista over schoonheidsproducten. De vraag die steeds weer naar boven komt is deze: Maken de meeste vrouwen er iets van of de producten die ze gebruiken wel of niet milieuvriendelijk/biologisch/natuurlijk zijn?

Sta me toe even advocaat van de duivel te zijn. Er is veel geschreven over wat 'biologisch' en 'natuurlijk' precies betekenen. Er zijn verschillende biologische normen in de VS en Europa, die rechtstreeks van invloed zijn op schoonheidsconsumenten. Er komen zoveel geweldige producten uit het buitenland, maar het is vaak moeilijk om erachter te komen waar de ingrediënten vandaan komen. Dan heb je het geladen woord 'natuurlijk'. Als je een kijkje neemt in de geschiedenis van schoonheid, hebben vrouwen lood, arseen, kwik en belladonna gebruikt als schoonheidsversterkers. Ze zijn allemaal potentieel dodelijk en het zijn allemaal natuurlijke producten. Aan de andere kant zijn chemotherapieën giftige chemicaliën die kanker genezen en patiënten in staat stellen een volledig leven te leiden, soms zonder enige bijwerkingen op de lange termijn (en sommige zijn eigenlijk afgeleid van plantaardige producten - go figuur).

Dus hoe koop je een schoonheidsserum als je wordt geconfronteerd met een veelvoud aan opties en verwarrende verpakkingen en etikettering? Ik vermoed dat de meeste vrouwen producten willen die werken en een goede prijs-kwaliteitverhouding hebben. Als ze toevallig ook groen zijn, dan is dat een bonus, maar ik weet niet zeker of dit voor de meeste consumenten een drijvende kracht is. Een PR-vertegenwoordiger van schoonheid zei laatst hetzelfde tegen Lauren.

Om wat weloverwogen antwoorden te krijgen, heb ik het brein van Virginia Sole-Smith, die al zes jaar schrijft over natuurlijke en biologische producten en momenteel blogger is bij Planeet Groen. Haar toewijding om de waarheid aan het licht te brengen en haar kennis over deze kwesties is indrukwekkend. Ze maakte enkele punten die eigenlijk schokkend waren om te leren:

• Er zijn absoluut geen door de overheid opgelegde normen voor het labelen van een product als 'natuurlijk'. De FDA zegt: "Het is illegaal om een ​​product met een verkeerd merk op de snelweg te introduceren handel." Virginia maakte het punt dat een product voor 99,9% synthetisch kan zijn, maar als het een klein beetje van iets natuurlijks bevat, zoals water (!!), kan het bedrijf het adverteren als natuurlijk.
• Over het algemeen heeft Europa strengere normen dan de VS voor het reguleren en labelen van biologische producten.
• Ik vroeg me af over biologische etikettering voor voedsel vs. schoonheidsproducten. Het blijkt dat de FDA verantwoordelijk is voor het reguleren van cosmetica, en de USDA reguleert de term 'biologisch'. Beide organisaties houden dus toezicht op biologische schoonheidsproducten. Je zou verwachten dat deze producten puurder zijn vanwege het dubbele toezicht, maar in werkelijkheid zijn er gewoon meer mazen in de wet. De engste? Een product mag 95% biologisch zijn, maar er zijn geen regels over wat de laatste 5% moet zijn. Het kan kankerverwekkend zijn, zoals formaldehyde, en toch in aanmerking komen voor een biologisch zegel.
• De FDA vereist niet dat bedrijven pre-market veiligheidstests doen, dus er zijn zo'n 70.000+ producten die nog nooit zijn getest. Producten kunnen chemicaliën bevatten die bedrijven niet hoeven te onthullen. Bijvoorbeeld, "geur" ​​is eigendom. Die lavendelgeur kan iets bevatten dat helemaal niets te maken heeft met een echte lavendelplant, maar je zult het nooit weten.

Ik ben volledig schizofreen als het gaat om mijn winkelovertuigingen. Ik koop biologische zuivel en producten, maar raak niet in paniek als ik het niet kan krijgen. Ik ben dol op kleding en sieraden die een nieuwe bestemming hebben gekregen, maar ik ben ook een consument van H&M-achtige fast fashion. Ik recycle waar mogelijk. Maar ik gebruik chemische zonnebrandcrème. Ik gebruik huidverzorgingsproducten waarvan de ingrediëntenlabels lezen als iets uit een scheikundeboek. Ik doe af en toe spontane aankopen op basis van een geweldige geur of presentatie, zonder rekening te houden met de werkzaamheid.

Dus gaan traditionele drogisterijproducten me vermoorden? Moet ik voor de zekerheid mijn eigen zeep in mijn badkuip maken? Virginia gaf enkele richtlijnen.

Cosmoprof-rapport: hier zijn de raarste schoonheidsproducten die we op de show zagen

Als je honderden schoonheidsproducten onder één dak plaatst, zullen er altijd een paar dingen zijn die ervoor zorgen dat je je hoofd krabt en zegt: "Wat?" (Zoals de "hoedenkop" aan de linkerkant, waarvan ik denk dat het slechts een demonstratie was van hoe goed de haarproducten van dat bedrijf werken, niet een goedkeuring van een nieuwe stijl. Ik hoop het tenminste niet.) Terwijl ik veel geweldige nieuwe dingen zag bij Cosmoprof, zag ik veel dingen die me deden giechelen. Drie van de vijf dingen hier hebben te maken met haar. Ik weet niet wat dat zegt over de haarverzorgingsindustrie, maar haar is duidelijk een gebied van potentiële winst en ook een gebied van neurose voor veel mensen, dus ondernemers proberen constant die dingen te exploiteren in de hoop dat ze het nieuwe uitvinden haarwokkel. Of Bump. Of haarveren. Lees verder om de schoonheidsproducten te zien die me aan het lachen maakten.

• Door Cheryl Wischhover

  9 april 2014

Vandaag in Weird Beauty Products: snoep dat je naar parfum doet ruiken

Bij schoonheidsproducten draait het tegenwoordig allemaal om multitasking. Lippenstift met SPF. Oogcrème met aangehechte concealer voor onder de ogen. Het volgende grote ding dat je cosmetica-teller kan raken? Snoep dat in parfum verandert. Een Amerikaans ingrediëntenbedrijf en een Bulgaars snoepbedrijf kwamen samen om snoep te maken waarvan je naar rozen ruikt. Het is een ander mechanisme dan wat er gebeurt als je een Reese's pindakaasbeker eet en iedereen weet dat je het net hebt gegeten. Dit snoepje, genaamd Deo Perfume Candy, bevat geraniol, de bron van de geur. Het werkt net als knoflook; je eet het en er is een chemische stof die niet kan worden verteerd, dus het lekt door je poriën. Geraniol is een ingrediënt dat van nature voorkomt in veel essentiële oliën, zoals rozenolie, citronella en citroen. Het heeft een roze geur en wordt veel gebruikt in parfums. Oh, en het is aangetoond dat het muggen afstoot (bonus!) en mogelijk honingbijen aantrekt (eek!). Helaas zal het snoepje niet naar chocolade smaken en je laten ruiken naar Chanel No.5.

• Door Cheryl Wischhover

  9 april 2014