Nu Barneys New York uit het rood is dankzij een schuld voor eigen vermogen deal met nieuwe eigenaar Perry Capital is de retailer klaar om te pronken met enkele recente verbeteringen. Vandaag onthulde Barneys zijn onlangs vernieuwde vijfde verdieping met schoenen voor zowel mannen als vrouwen. Het is de eerste keer dat het warenhuis een co-ed verdieping heeft gedaan, wat het een unieke winkelervaring maakt - alleen Harrods in Londen biedt iets soortgelijks.
De nieuwe vloer is echt elegant - chic en ingetogen, luchtig en luxueus, des te beter om de schoenen te laten zien, die bijna als kunstwerken worden gepresenteerd. Simon Doonan het beste uitgedrukt toen hij zei dat het eruitzag als "een prachtig dromerig appartement uit de jaren 60".
Bij de opening van vanmorgen waren er een aantal notabelen aanwezig, waaronder de vrouw van Richard Perry, Lisa, wiens ontwerpen worden verkocht bij Barneys, evenals Debra Messing, die aansluit bij de liefdadigheidscomponent van de opening - Messing werkt met de Mensenrechtencampagne, en deze week zal Barneys 10% van de schoenenverkoop op de nieuwe vijfde verdieping doneren aan de HRC. Maar als Simon Doonan in de buurt is, is hij vrijwel de enige met wie we willen praten. Dus we kregen zijn kijk op de nieuwe vloer, of hij daar de nacht zou willen doorbrengen, en waarom hij graag damesschoenen past. Toen zette hij een schoen op mijn hoofd.
Fashionista: Wat vind je van de nieuwe vloer? Simon Doonan: De nieuwe vloer, ik ben uitzinnig! Het is zo mooi en ik denk dat het gewoon dit grote glamoureuze droompaleis van schoenen is. De magie ervan is dat je de schoenen nog nooit zo duidelijk hebt kunnen zien. Het gaat om mooie architectuur en verlichting... en, tromgeroffel... de koopwaar. Hallo! Je kunt echt alles zien op een manier die het voortreffelijk en fantastisch maakt.
Dus als je een Night at the Museum-achtige ding in Barneys zou moeten doen, zou je deze sectie kiezen? Als ik opgesloten zat in Barney's? Ja. Ik zou zeker de schoenenruimte kiezen omdat, nou ja, de banken zijn zo comfortabel. [...] En je bevindt je in deze uitzinnige dromerige omgeving die eruitziet als een prachtig dromerig appartement. Het is net een mooi dromerig appartement uit de jaren 60, dus ik zou me er meteen thuis voelen. [...] Dit zou mijn favoriete lock-in-plek zijn. Ik heb een kleine voet, dus ik kan elke damesschoen passen.
Welke heb jij op het oog? Debra Messing is net deze geweldige Givenchy-laarzen aan het passen. Die zijn fantastisch. Weet je, ik kan het old school kicken met een Blahnik. Een kleine Blahnik hagedis.
Hoe hoog zou je een hak kunnen dragen? [De Blahnik-hagedis die hij vasthield, had een hak van ongeveer vijf centimeter.] Dat is niet echt duwen. Je moet niet vergeten dat ik door glamrock ging, en in de vroege jaren '70, toen schoenen heel hoog en heel gek waren, waren ze ook heel hoog en echt te gek voor mannen. Dat is een wezenlijk verschil met nu. Schoenen zijn hoog, creatief, gek voor vrouwen. Voor mannen zijn ze eigenlijk vrij eenvoudig.
Juist, je krijgt een platform op je brogue, maar dat is alles. Ja, we hebben van die fantastische Prada-schoenen met een beetje rubberen streep, maar ik ben er dol op. Ik zou ze graag dragen, maar ik denk dat met kleine mensen zoals ik die ze draag, het is als, 'Oh kijk, is dat niet schattig. Hij probeert lang te zijn.' Ik denk dat je lang moet zijn om die te dragen. Vroeger had ik schoenen met hakken van 10 cm... Mannen zouden herenschoenen kunnen kopen met grote hakken en grote platforms, dus ik denk dat ik verbitterd ben. Ik wil heel graag dat dat terugkomt, zodat ik op een normale hoogte kan worden opgekrikt.
Wat vind je van mannen en vrouwen die op dezelfde verdieping winkelen? Wel, er is een beetje scheiding, wat goed is. Een beetje architecturale scheiding is goed, want soms willen vrouwen door de schoenenafdeling razen zonder dat hun echtgenoten precies weten hoeveel schade ze aanrichten. Ik denk dat het heel chic is om die twee met elkaar te verbinden, en het hoort bij het nu, weet je, voor een man en vrouw om samen te komen en te winkelen en uit te gaan en hun ding te doen en elkaar een beetje aan te moedigen. Het wordt een soort creatieve oefening. Het wordt een groepsactiviteit. Delen en zorgzaam.
Blijkbaar halen mannen vrouwen in - en halen ze ze zelfs in - als consumenten, vooral online. Zie je daar enig bewijs voor? Ik bedoel, het heeft lang geduurd in Amerika voordat dat gebeurde. Designermode wordt al tientallen jaren naar mannen gepusht, en nu heb ik het gevoel dat ze het afgelopen decennium ermee bezig zijn. Het is het metroseksuele ding. Mensen denken dat metroseksueel iets eenmaligs was. Het was niet. Het wordt wat mensen zijn.
En het bleef gewoon. Zoals skinnyjeans? Het is wat mensen zijn. Het is als een skinny jeans. Er is een metroseksueel gezichtspunt waarbij het oké is om te geven hoe je eruit ziet, zonder je mannelijkheid in gevaar te brengen. Sterker nog, het is goed om een beetje verkleurd te zijn. Het is in zekere zin een teken van mannelijkheid. Je weet wel.
Hoezo? Bij de Engelse mannen hoort gekleed zijn om indruk te maken. Kijk naar de manier waarop voetballers zich kleden in Engeland. Ze zijn allemaal verkleed en ik denk dat ze zich realiseren dat ze elkaar niet uitsluiten. Je hoeft geen sukkel te zijn om viriel te zijn.
Oh, en toen zette Doonan een Manolo op mijn hoofd (zie fotobewijs hierboven). Het was de beste start van een week die ik in tijden heb gehad.